Bijbellezing: Jozua 24:14-16;21-24

Geliefde broeders en zusters in de Heer Jezus,

Er is een echtpaar die er zichtbaar gelukkig uitziet op hun trouwdag. De bruidegom draagt een zwarte smoking, lang en knap. Terwijl de bruid er prachtig uitziet met los haar, en er sexy uitziet in een witte trouwjurk terwijl ze een boeket witte bloemen vasthoudt. De twee werden vrolijk lachend gezien zodra de bruidegom de ring om de ringvinger van de bruid deed. Laten we hun foto's bekijken.

Broeders en zusters, wat is er zo interessant aan deze foto? Het blijkt dat de bruid een pop is! Niet een vrouw. Het stel dat in 2020 in Karzachstan trouwde, trok wel de aandacht. Het blijkt dat menselijke huwelijken met poppen toenemen.

Behalve huwelijken tussen mensen en poppen, zijn er ook huwelijken tussen mensen en levenloze voorwerpen, zoals kussens, laptops, auto's of de Berlijnse muur.

De neiging om met levenloze objecten te trouwen wordt ook wel objectofilia genoemd. De dader beschouwt levenloze objecten als mensen die kunnen trouwen.

De vraag is, waarom kozen ze ervoor om met een pop of een levenloos voorwerp te trouwen? Sommigen voelen zich teleurgesteld en getraumatiseerd door hun vorige huwelijk. Sommigen willen niet bedrogen of voorgelogen worden door hun partner. Sommigen willen hun partner domineren of overheersen zonder enige weerstand. Maar broeders en zusters, wat de reden ook is, al deze gebeurtenissen laten ons zien dat de daders niet de relatie hebben gevonden waar ze op hoopten in hun leven.

Broeders en zusters, er zijn tegenwoordig relaties die verloren gaan in het menselijk leven, vooral in deze pandemische periode met deze lange periode van isolatie en lock down. Veel mensen ondervinden moeilijkheden in het leven. Steeds meer mensen ervaren mentale of geestelijke stoornissen vanwege de zeer zware druk van het leven. Evenzo zijn er veel relaties tussen mensen verloren gegaan. Er wordt gezegd dat het aantal echtscheidingen in verschillende landen ook is toegenomen tijdens deze pandemie. Om nog maar te zwijgen van de conflicten die ontstaan ​​met buren, met anderen op school, op kantoor, in verenigingen, in de overheid, in de kerk en inclusief conflicten in het huwelijksleven en christelijke gezinnen.

Om de familieweek bij GKIN te verwelkomen, besteden we vandaag in het bijzonder aandacht aan conflicten en relaties binnen het gezin. We weten al hoe belangrijk de rol van het gezin in het leven is, zowel in de kerk als in de samenleving. Een gezond gezin brengt een gezonde kerk of een gezonde gemeenschap als familie Gods voort en ook een gezonde samenleving. Aan de andere kant zal een getroebleerd gezin problemen veroorzaken in het leven van kerk en samenleving.

In het boek Genesis wordt gezegd dat God man en vrouw schiep naar Zijn beeld en gelijkenis. (Gn 1:26). Het doel van Gods schepping is dat mensen God kunnen verheerlijken en van het leven in deze wereld kunnen genieten. God heeft al een prachtig plan zodat mensen een harmonieuze relatie hebben met God, zichzelf, anderen en zelfs het met de gehele wereld.

Maar helaas is Gods prachtige plan voor het menselijk leven in deze wereld niet tot stand gekomen omdat Zijn schepping, de mens ongehoorzaam bleek te zijn aan Zijn geboden en in zonde verviel. Sinds de zondeval van de mens is niet alleen zijn relatie met God verloren of afgesneden, maar is ook de relatie van de mens met zichzelf, met de naasten en met het universum verbroken. Dus volgens het christelijk geloof is de zondeval van de mens de oorzaak of de bron van het verlies van harmonieuze relaties.

Hoe kan deze zondige mens dan de verloren harmonieuze relatie herontdekken? Mensen kunnen de verloren relatie alleen herontdekken als ze een relatie met God aangaan. De mens kan niet alleen leven of wandelen, maar heeft God nodig. Dit is het advies dat Jozua in zijn laatste toespraak tot de leiders en alle stammen van Israël wilde overbrengen.

In onze Bijbelgedeelte uit Jozua hoofdstuk 24 geeft Jozua adviezen en uitdagingen aan de Israëlieten om trouw te blijven aan God, niet om zich tot afgoden of andere goden te wenden. Jozua vertelde opnieuw hoe God de reis door het leven van hun voorouders had gekozen en geholpen. Dezelfde God haalde hen ook uit de bezetting in Egypte en slaagde erin het beloofde land in Kanaän binnen te gaan.

Door alle goedheid en leiderschap van God in het verleden te vertellen, hoopte Jozua dat de Israëlieten nooit de liefde van God zouden vergeten die hen succes had gegeven. Maar helaas waren de Israëlieten in werkelijkheid God vergeten en kwamen ze in de verleiding om de "god van de Egyptenaren" te aanbidden, tot de "god van de Amorieten" zoals aanbeden door de lokale bevolking.

Op het kruispunt van geloof herinnerde Jozua hen aan hun relatie met de Here God. Jozua daagde de Israëlieten ook uit om een ​​vastberaden besluit (toezegging) te nemen om bevreesd te blijven en God te aanbidden. Jozua daagde de Israëlieten uit om een ​​hernieuwing van de beloften voor God te doen. Dit was niet alleen een uitdaging voor de Israëlieten, maar gold ook voor hemzelf en zijn gezin.

Jozua gaf het voorbeeld door te besluiten dat hij en zijn gehele huis trouw zou blijven in het aanbidden van de Heer, de God van Israël. "Ik en mijn gehele huis, we zullen de HEER dienen!" Dat betekent dat zijn vrouw, kinderen en zelfs zijn hele familie alleen God aanbidden. Dit was een keuze gemaakt door Joshua, als hoofd van de familie.

Jozua legde de Israëlieten vervolgens de keuze voor of ze ervoor kozen de HEER te aanbidden of andere goden. Jozua dwong zijn landgenoten niet om ervoor te kiezen de HEER te aanbidden, maar Jozua herinnerde zijn volk eraan om de juiste keuze te maken, namelijk om het verbond met de Heer God te vernieuwen.

In die tijd reageerden de Israëlieten positief op de uitdaging van Jozua door zich ertoe te verbinden trouw te blijven en de Here God te aanbidden. "Ook wij zullen de Heer dienen, want Hij is onze God." (vers 18); "Nee, alleen tot God zullen we aanbidden." (v.21); "Voor de Heer, onze God, zullen we de eredienst houden en aanbidden, en zijn woord zullen we horen." (v.24).

Jozua, als de leider van het volk van Israël, koos ervoor dat hij en zijn huis de HEER zouden dienen en aanbidden. En deze beslissing is niet zomaar een leeg ritueel of belofte, maar wordt gevolgd door actie. In vers 23 krijgen de Israëlieten de opdracht om hun besluit met concrete acties uit te voeren, namelijk afstand nemen van vreemde goden en zich alleen tot God, de God van Israël, buigen.

Dit betekent dat Jozua de Israëlieten niet alleen uitnodigde om "Gods uitverkoren volk" genoemd te worden, maar feitelijk om God als het middelpunt van hun leven te maken. Door God het middelpunt van hun leven te maken, betekent dit dat ze altijd een levende relatie met God onderhouden en opbouwen. God is betrokken bij al hun dagelijkse bezigheden, zowel in vreugde als verdriet.

Dit is het voorbeeld van Jozua en de Israëlieten. Hoe zit het met ons, als christelijke gezinnen en als gemeenschap van Gods grote familie, die in dit Nederland mogen wonen? De uitdagingen waar we voor staan zijn behoorlijk zwaar, namelijk leven te midden van culturele invloeden en culturen die steeds vrijer en seculierder worden. Als we onvoorzichtig zijn, kunnen we zonder het te beseffen verleid en meegesleept worden door de slechte invloeden van deze wereld.

Net als de Israëlieten staan ​​we voor een keuze: wie dienen en aanbidden we en vertrouwen we het leven toe? Wie staat centraal in ons gezins/familieleven en onze gemeenschap? Er is een interessante opmerking van Bernie Wiebe die zegt: "Liefdevolle relaties zijn de beste bescherming van een gezin tegen de uitdagingen van de wereld", vrij vertaald, "Relaties gebaseerd op Gods liefde zijn de beste bescherming tegen de uitdagingen van de wereld."

Mijn broeders en zusters, als we er ook voor kiezen om trouw te blijven in het dienen en aanbidden van God, die onze zonden heeft ingelost en betaald en ons heeft gered, dan moeten we onze relatie en ons gezin/familie met God vernieuwen. Dus het is God, die Heer wordt in ons gezins/familieleven. Gods liefde moet worden uitgedrukt en afgedwongen in ons dagelijks leven, waar we ook zijn. Gods liefde bestaat niet alleen uit woorden of iets abstracts, maar dat wordt getoond en gedaan (Liefde is een werkwoord). Als we zeggen dat we God liefhebben, manifesteren we die liefde door onze naaste lief te hebben. God is liefde. Het is Gods liefde die verloren relaties kan verenigen of verbinden, niet alleen onze relatie met God maar ook onze relatie met onze naasten.

De vraag is, hoe kunnen we Gods liefde toepassen in het dagelijks leven of harmonieuze relaties herbouwen in ons gezinsleven en onze uitgebreide familie, als Gods gemeente? Er zijn enkele praktische acties die we kunnen ondernemen:

Ten eerste moeten we het hele gezinsleden omarmen en het zien als een eenheid in Gods liefde. Als er een conflict tussen ons is, is het niet alleen een conflict tussen “jij en ik” of tussen “jouw groep en mijn groep”, maar ons conflict samen. Een conflict tussen ons als gezins/familieleden met problemen. Als we alleen zien dat het conflict alleen maar een conflict is van "jij en ik" of "jouw groep en mijn groep" dan is wat er uiteindelijk gebeurt dat we elkaar de schuld geven, ieder van ons voelt zich het meest dicht bij de waarheid en dit kan verwijdering geven of afstand scheppen, en zelfs maakt het dat onze relatie met anderen verloren laat gaan.

Maar als we het vanuit een ander gezichtspunt proberen te bekijken, dat positiever en constructiever is, dan is het conflict waar we mee te maken hebben een conflict tussen ons (man, vrouw, kinderen of medeleden) en de problemen die zich voordoen! Door op Gods kracht te vertrouwen en Gods liefde toe te passen, zijn we zowel leden van een gezin cq familie en Gods grote familie, laten we ons ego achter en vechten we samen om oplossingen te vinden en herstellen verloren gegane relaties.

Ten tweede, willen leren om van elkaar te houden onder gezins/familieleden of Gods grote familie. In de praktijk is het niet eenvoudig. Hoewel we weten dat we van elkaar moeten houden, ontstaan ​​er vaak conflicten vanwege verschillen in liefdestalen. De behoeften van iedereen aan liefdestaal zijn niet noodzakelijk hetzelfde. Bijvoorbeeld:

Een vader werkte tot de nacht hard om in de kosten van zijn gezin te voorzien. Hij denkt dat door hard te werken, hij van zijn familie houdt. Ondertussen is de behoefte aan liefde voor zijn vrouw en kinderen anders. Ze wilden dat ze konden praten en plezier hebben met hun vader.

De man stuurt altijd bloemstukken als een vorm van liefde voor zijn vrouw. Maar het blijkt dat de vrouw altijd "stuurs kijkt" als ze een stapel kleren ziet die niet gestreken is. Wat de vrouw nodig heeft, zijn geen bloemen, maar haar man die bereid is om ook in het huishouden te helpen.

Evenzo zijn er ouders, vaders of moeders die altijd dure en merkgeschenken voor hun tieners kopen, als een vorm van genegenheid. Terwijl wat het kind nodig heeft, een uiting van liefde is in de vorm van lof of bemoedigende woorden, een aanraking die genegenheid toont, evenals hun aanwezigheid bij het kind.

Al deze voorbeelden laten zien dat er verschillende liefdestalen zijn. We moeten allemaal leren Gods liefde toe te passen door de noodzaak van ieders liefdestaal te erkennen. Om de preek af te sluiten in het kader van de gezinsweek van dit jaar bij GKIN, wil ik daarom graag praktische stappen voor de behoefte aan liefdestalen herinneren en delen, die zijn geschreven door Gary Chapman in zijn boek "De 5 liefdestalen":

1. Dienen. Dat is de bereidheid tonen om anderen te helpen of de lasten te verlichten.
2. Door woorden. Zeg woorden die bekrachtiging, aanmoediging, bevestiging, waardering geven. Of we kunnen ook actief luisteren. Een eenvoudig voorbeeld: we prijzen het koken van de vrouw, of het werk van onze echtgenoten en kinderen.
3. Kwaliteitstijd. Geef een speciale tijd om bij het gezin/familie te zijn, zodat men een rustig gesprek kan voeren zonder afleiding. Bijvoorbeeld samen uit eten gaan of samen op vakantie gaan.
4. Aanraken/attentie geven. Onze lichaamstaal of aanraking gebruiken om onze expressie en liefde te tonen.
5. Geschenken. Het uiten van waardering of dankbaarheid aan anderen door geschenken te geven. Het hoeft niet duur te zijn, maar het belangrijkste is dat er aandacht is voor het plezieren van onze gezins/familieleden.

Beste broeders en zusters van de Heer Jezus,

We zijn dankbaar voor ons samenzijn als leden van onze familie en de grote familie die God ons genadevol heeft gegeven. Zoals Jozua deed, laten we vandaag een besluit nemen en onze relatie met God en al onze gezinsleden vernieuwen: "Ik en geheel mijn huis zullen God aanbidden". Het is niet makkelijk. We zullen nog veel uitdagingen en conflicten tegenkomen die zich voordoen. Maar als we onszelf willen vernederen, God het middelpunt willen maken en Zijn liefde samen in ons leven willen toepassen, dan geloven we dat God Zelf kracht en oplossingen zal bieden voor elk probleem en conflict waarmee we worden geconfronteerd. Vertrouw op God, er is altijd hoop. God zegene ons allemaal.

AMEN.