Lucas 5:1-11

Eens stond Jezus aan de oever van het meer van Gennesaret, terwijl de menigte zich om hem heen verzamelde om het woord van God te horen.Veel mensen wilden in die tijd het onderwijs van Christus horen, ook al hadden ze verschillende motieven. Sommigen wilden Jezus kennen omdat ze de wonderbaarlijke daden van Jezus via via hadden gehoord. Sommigen hadden Zijn wonderbaarlijke dingen zelf gehoord en gezien, anderen waren gewoon nieuwsgierig. Ieder mens komt met zijn eigen reden/ motivatie. Zo is het ook bij ieder persoon die naar de kerkdienst komt; in de stad X in Indonesië is er een kerk die altijd druk wordt bezocht door studenten omdat er gratis en lekker eten is, etc. Een ware christen is niet alleen zichtbaar door regelmatig naar de kerk te gaan, te allen tijde goed te offeren en actief te zijn in veel bedieningen in de kerk. Al hoewel dat niet verkeerd is, maar ware christenen gaan veel verder dan dat. Laten we samen leren vanuit Lucas 5.

Christus onderwees altijd de waarheid aan iedereen die naar Hem kwam, ook op dat moment, toen Hij in de boot van Petrus zat. Hij was klaar om te onderwijzen. Na het onderwijs zei Jezus tegen Simon: "Vaar naar diep water en gooi jullie netten uit om vis te vangen.”

Christus bemoeit zich plotseling met Petrus’ werk, huis, dingen die hij leuk vindt, en al die dingen hebben niets te maken met spirituele zaken (Michael Wilcoak). Met andere woorden: Christus wil niet alleen betrokken zijn bij geestelijke zaken, maar ook bij het dagelijks leven van Petrus en ook bij andere mensen. Jezus geeft om de mensen, om u, jou!

Petrus was toen net terug van het vissen en had niets gekregen (De ​vissers​ waren bezig hun netten schoon te maken). Op dat moment was Petrus moe, slaperig, verdrietig, teleurgesteld omdat er geen resultaat was (Lucas 5: 5 Simon antwoordde: “Simon antwoordde: ‘Meester, de hele nacht hebben we ons ingespannen en niets gevangen. Het resultaat is niets! Maar … omdat u het zegt, zal ik de netten uitwerpen.’)

Vissers gaan meestal 's nachts vissen, niet’ s ochtends. Ze zullen ook niet vissen als ze vermoeid zijn, maar hier lezen wij …Maar … omdat u het zegt, zal ik het doen, zal ik de netten uitwerpen.’)

Petrus had op dat moment geen hoop op zichzelf, hij faalde, mislukte, zijn werk leverde niets op, maar te midden van de frustratie wilde hij het toch doen. Falen is niet het einde van alles, maar het begin van het openstellen voor hulp op weg naar succes. Hij opende zich en gaf Christus de kans om hem te helpen.

Wie is Christus voor Petrus? (voor de menigte en voor een ieder van ons). De worstelingen die we meemaken, brengen ons ertoe om echt naar ons leven te kijken, geloof ik echt in Christus?  Wenden we ons tot Hem voor zijn hulp? Of zoeken we andere hulp, slimme mensen, etc.

Laten we naar Petrus kijken, die zegt: “Maar … omdat u het zegt, zal ik het doen, zal ik toch de netten uitwerpen. Voor Petrus was Jezus niet zomaar een mens. Petrus hoorde het onderwijs van Christus, zag de wonderbaarlijke daden van Christus (toen zijn schoonmoeder werd genezen, Lucas 4) en ook bij veel mensen die geleden hadden. Geloof is geen instant groei, geloof wordt geschonken, maar moet opgebouwd worden van dag tot dag: dat het sterker en sterker wordt, door de waarheid te leren kennen (Romeinen 10:17) en met Hem te leven, dag na dag. Petrus’ erkenning van Christus, brengt hem hoop, of met andere woorden kan hij zeggen: 'Ik ben beperkt, maar Christus is onbeperkt '. Met geloof is hij bereid om geholpen te worden door Hem die onbegrensd is.

Het resultaat? Lucas 5: 6-7 ‘En toen ze dat gedaan hadden, zwom er zo’n enorme school vissen in de netten dat die dreigden te scheuren. 7Ze gebaarden naar de mannen in de andere boot dat die hen moesten komen helpen; nadat dezen bij hen waren gekomen, vulden ze de beide boten met zo veel vis dat ze bijna zonken.’

Van niets tot overvloed, dat kan alleen door Christus, wie is Hij? we gaan verder met vers 8.

Petrus’ reactie.Luk 5: 8 ‘Toen Simon Petrus dat zag, viel hij op zijn knieën (proskuneo) voor Jezus neeren zei: ‘Ga weg van mij, Heer, want ik ben een zondig mens.’ Luk 5: 9 ‘Petrus was verbijsterd, net als allen die bij hem waren, over de enorme hoeveelheid vis die ze gevangen hadden.’

Door deze gebeurtenis worden zijn ogen geopend. Hij ervaart de ontmoeting met zijn schepper. Kijk naar zijn reactie

a. 'Proskuneo' (gezicht en lichaam werpt zich op de grond), net als Abraham, Mozes, Jesaja, Johannes in de ontmoeting met God.

b. Eerst noemt hij Jezus 'Meester' , maar nu 'Heer' (Kyrios), de persoon die gezag heeft over de zee en het land, over het universum, zie Johannes 21:12; 7; vgl. Lucas 24: 30-31). Jehova Jireh, God die voorziet, die zorgt. Hij kent onze behoeften (eten, drinken, kleding, etc.). Een voorbeeld van het getuigenis van Hudson Taylor (een Engelse missionaris in China) die altijd leefde vanuit Gods voorzienigheid. Ondanks dat zijn leven niet eenvoudig was, had hij de volgende levenspreuk: "Gods werk op Gods manier zal geen gebrek hebben aan voorzienigheid”. Als wij Gods werk doen op Gods manier, zullen we niet tekort komen.

c. Petrus realiseert zich verder wie hij is (zondaar), zijn onreinheid voor de heiligheid van God, hij voelt zich erg onwaardig (Jesaja 6, "Ik heb met mijn eigen ogen de Heer gezien.. Wee mij! Ik moet zwijgen, want ik ben een mens met onreine lippen). Alleen God kan ons helpen de diepte van ons binnenste te zien, want zelfs ons hart kan onszelf soms bedriegen, Jer 17: 9, (Niets is zo onbetrouwbaar als het ​hart… het hart heeft dus transformatie nodig). Petrus vernederde zich voor God.

Dit gebeurde niet alleen met Petrus. Lukas 5:10, maar ook met Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeüs, de vrienden van Simon. Met andere woorden: iedereen die zich open stelt en geholpen wil worden door de Heer, zal echte zelfkennis ervaren en de vernieuwing die van Christus komt.

Er vindt transformatie plaats. Jezus zei tegen Simon: ‘Wees niet bang, voortaan zul je mensen vangen.’

Luk 5:11 En nadat ze de boten aan land hadden gebracht, lieten ze alles achter en volgden Jezus,

Van een leven zonder doel (dat breekbaar is), met Christus wordt het zinvol. Er is hoop. Petrus ervaart Gods macht en voorzienigheid. Zelfs gebruikt God hem als instrument om anderen te helpen, die God nog niet kennen en ervaren in hun leven. Leven voor God, voor anderen, tot eer en glorie voor God.

De Bijbel beschrijft de levensreis van Petrus en zijn vrienden, hun harde werk. God gebruikt hen op buitengewone wijze. En uiteindelijk zijn ze bereid om martelaar te zijn, bereid om te sterven. Dat is allemaal als zoete geur voor God.

Toepassing:

1. Ervaren we 'levensvermoeidheid, extreme angst, mislukking, sombere toekomst? Waar rennen we naartoe, waar krijgen we hulp?
2. Hebben we ontmoetingen met God ervaren in ons dagelijks leven, aanbidding, werk? Zo niet, willen we tot Hem komen door onszelf te vernederen met al onze mislukkingen, onze tekortkomingen, zelfs onze zonden. Wij hoeven niets te verbergen, want voor God is alles open. "Gezegend is iedereen die de Heer belijdt, Zijn vergeving en hulp vraagt". Met open armen aanvaardt Christus ons zoals we zijn, en hiervoor kwam Hij, leed en stierf aan het kruis, om ons te verlossen en ons te herstellen, om Zijn Kinderen te zijn).
3. Hij is in staat om ons te veranderen van een leven dat gericht is op onszelf, naar een leven dat gericht is op Hem. Leven voor Hem in al onze roeping, als professionals, handelaren, studenten, huisvrouwen, dienstknechten van God, ouderlingen, etc. Een instrument te zijn in Zijn handen, in overeenstemming met de potentie, met de talenten en met alles wat Hij ons heeft toevertrouwd, om shalom (vrede) te brengen aan andere mensen, aan het volk, en land, aan Zijn kerk. Tot Maranatha, Hij zal terugkomen en alles goed maken.

Soli Deo Gloria. (Aan God alleen de glorie).