Jesaja 40:1-5; Johannes 14:15-20

Geliefde gemeente van onze Heer Jezus Christus,

1. We komen steeds dichterbij Goede Vrijdag en Pasen. Normalieter zijn alle kerken over de hele wereld, dus ook GKIN in deze weken bezig met de voorbereiding op deze bijzondere dagen. Maar nu is dat niet het geval. Bijna alles ligt stil en het is vreemd. Verder, als wij in onze gedachten nemen dat wij met deze bijzondere kerkelijke dagen niet samen kunnen komen in Gods huis om het met elkaar te vieren, dan breekt het ook ons hart. Daarnaast weten we ook dat al de omstandigheden rondom het corona virus impact heeft voor de wereld, Europa, Nederland. Er is veel verdriet, pijn, spanning en rouw in vele gezinnen en wellicht ook in uw eigen leven. Daarom luisteren we naar deze bemoedigende woorden in de Bijbel: “Troost, troost Mijn volk”, zegt uw God, “spreek Jeruzalem moed in”.

Het eerste woord is “troost”. Maar wat betekent dit woord?

Troost is ook bemoediging bij verdriet. Troost bieden doe je door fysiek contact: een arm om een schouder, elkaar een hand geven, elkaar omhelzen. Troost bieden is ook samen iets doen, een luisterend oor bieden, een gesprek voeren van hart tot hart. Helaas kunnen wij het fysieke contact op dit moment niet doen. We zullen in deze preek kijken wat troost betekent.

2. Broeders en zusters. De eerste keer dat een mens getroost wordt vindt plaats in het prille begin van het leven, wanneer een vader of moeder een kind draagt ​​en het kalmeert. Maar nadat we opgegroeid zijn, is er verandering gekomen in het zoeken naar troost. Niet alleen ouders die een belangrijke rol spelen in ons leven maar ook andere mensen: vrienden, kennissen en familie. We halen ook troost uit kunst, natuur, dieren en geloof. Maar hoe werkt troost? Is troost hetzelfde als het wegnemen van pijn, een manier om het leven lichter te maken? Wat gebeurt er na een gebeurtenis: een breuk in de relatie, ziekte of overlijden van een familielid? Vooral nu in deze tijd.

3. Geliefde zusters en broeders, jongens en meisjes, kinderen. Troost in deze tekst heeft hier betrekking op het lijden, het verdriet, de lijdenstijd van mensen in de Babylonische ballingschap. In Psalm 137 staat een onbeschrijfelijk trieste en moeilijke situatie van de ballingen.  Ik lees u een paar verzen voor. “Aan de oevers van Babylon, daar zaten we en we weenden, dachten aan Sion. We konden er niet meer zingen, want hoe zou je kunnen zingen over God als je ver van huis bent en heimwee hebt?”  Jeruzalem is verwoest, een deel van de bevolking meegevoerd naar Babel, een stad met andere goden en andere gebruiken, en probeer daar Jeruzalem maar eens te vergeten. Het lukte niet.

Zusters en broeders, al deze dingen worden erkend door Jesaja en de psalmist. Alle verdriet kan en mag worden uitgedrukt. Sta toe, troost mijn volk, zegt de Here God. Hier zijn er nieuwe perspectieven en hoop voor de toekomst. Want het lijkt erop dat er een nieuwe periode van koning Cyrus aankomt die door vrede werd geregeerd en een nieuwe ruimte opende voor het volk om terug te keren uit gevangenschap.

Zeg tegen de inwoners van Jeruzalem, dat ze de moed niet mogen opgeven. Vertel hun dat ze niet langer onderdrukt worden en dat hun schuld is vergeven.

4. Geliefde gemeente van onze Heer Jezus Christus, ik vind deze woorden heel sterk en die wij hebben wij op dit moment heel erg hard nodig. Hoe groot uw probleem of zorg op dit moment ook is, geef de moed niet op, maar houd vol.

Veel mensen zijn gespannen en gestrest door het corona virus en de situaties er om heen. Er zijn mensen die ziek zijn geworden en mensen van wie hun familielid er aan is overleden. Het is verschrikkelijk om te horen dat er zoveel mensen dood zijn gegaan. En het is heel triest dat ze niet op een normale wijze afscheid kunnen nemen van hun geliefde. Het breekt je hart en je hebt er geen woorden voor.

Binnen de GKIN is er ook een sterfgeval. Op donderdagavond is een gemeentelid van regio Amstelveen, tante Rita de Groot, overleden aan dit virus. En ook een familielid van de HSK Antwerpen, de oma van br.Mario, de aanstaande man van zr. Stenny is overleden.

Broeders en zusters, hoe ga je als kerk om met deze nieuwe situatie? Wat kan de kerk doen voor de familie in rouw? Als kerk wil je er bij zijn, wil je helpen maar dat kan niet.

Ik las op internet dat ze in Italië geen tijd hadden om te rouwen, omdat er op één dag zoveel mensen om het leven zijn gekomen. Het sterftecijfer in Italië is 919 personen afgelopen vrijdag op één dag. In totaal zijn er in Nederland 546 coronapatiënten overleden. We rouwen op dit moment om de wereld.

Broeders en zusters, Jezus zegt in de Bergrede: gelukkig de treurenden want zij zullen getroost worden (Mat. 5:4).

Het treuren waar Jezus hier over spreekt, gaat dan ook heel wat dieper dan onze eigen verdriet. De treurenden zijn voor Jezus de mensen die beseffen dat ze arm zijn en gebukt gaan onder de gebrokenheid van de wereld, en die daarover treuren. Hij spreekt over de verhouding van God en mens, en over de situatie van de mens op aarde.

Wie zo als het ware met de ogen van de Geest kijkt naar de toestand van de wereld, die voelt iets mee van hoe God lijdt om de wereld. En daarmee zijn we meteen bij de troost waar Jezus over spreekt. Want God lijdt met ons mee, God lijdt aan het lijden van de wereld. Hij heeft er zelf voor gekozen om mens te worden en een onbegrijpelijk lijden te doorstaan. Het is door het lijden dat God verlossing brengt.

5. Geliefde gemeente van Jezus Christus, meisjes en jongens, kinderen, God gaf een nieuwe toekomst, maar God gebruikte mensen om verschillende dingen voor te bereiden: bereid in de wildernis de weg voor God voor, elke vallei moet worden gesloten, bergen en heuvels moeten met de grond gelijk worden gemaakt, heuvelachtig land moet vlak terrein worden. Met andere woorden: wat een blokkade is bij iemand, neem het maar. Los dat op.

Onze God is een troostende God. Alles wat Jesaja zegt, laat zien dat het woord 'troost' groeit in intimiteit en gevoeligheid. Wees je bewust van veiligheid en liefde want onze Herder zorgt voor ons en leidt ons. En dat kunnen wij ervaren omdat de heilige Geest in ons werkt zoals wat Jezus beloofd heeft aan Zijn discipelen: "Ik zal de Vader vragen en Hij zal je een andere Helper geven, zodat Hij voor altijd bij je zal zijn, dat wil zeggen Geest van de waarheid.

De Griekse term die vertaald is met "Trooster" of "Helper" (zoals gevonden in Johannes 14: 16,26; 15:26; 16: 7) is parakletos of parakleet. Dit woord betekent letterlijk '"erbij geroepene”: iemand die erbij geroepen is om bijstand te verlenen. Deze raadgever, of Paraclete, is de Heilige Geest, die in elke gelovige leeft.

6. Broeders en zusters, Pater Jan van Kilsdonk schreef over troosten:

Troosten

Is iemand bewust maken van zijn eigen kracht,

die sterker is dan alles wat er nu gebeurt

en waardoor de toekomst verlamd schijnt.

Troosten is een diepere laag aanraken

onder de pijn waaraan iemand lijdt.  

 

Uit mijn persoonlijke ervaring weet ik dat alleen God in Zijn Zoon Jezus Christus door de werking van de heilige Geest ons kan aanraken zodat wij onze eigen pijn en verdriet kennen en verstaan. En Hij gebruikt de mensen en de situaties om ons aan te raken. Ik heb geleerd dat troosten ruimte geven is aan het verdriet en de pijn. Het verdriet mag er zijn, het mag gevoeld worden. Want God is daar ook en de heilige Geest, Trooster en Helper zal u/jij daarin helpen. Het is dus niet het wegnemen van het verdriet en de pijn want we kunnen het niet voor een ander doen.

Onze Heer Jezus Christus is de Grootste Trooster. Hij troost het hart, dat tot Hem vlucht! En deze troost is ook de enige troost in het leven en sterven, geleerd van de Heidelberger Catechismus. Dat ik niet aan mezelf toebehoor, maar aan Christus. Ik ben van Hem, voorgoed met Hem verbonden. En als je je verbonden voelt, dán kan er iets nieuws komen. Je staat op. Je proeft weer de liefde van het eten, je vertrouwt je weer toe aan elkaar, je geeft je weer over aan het leven.

Laten wij de onderstaande tekst samen uitspreken / Marilah kita bersama mengucapkan teks yang ada di bawah ini:

Heer Jezus, geef dat ik mijn verdriet leer ervaren als Uw uitnodiging om troost en geluk te zoeken bij U.

Amen.