I Petrus 1:13-22
Eind januari 1736 werd een schip dat op weg was naar Savannah, Georgia, Amerika, overvallen door een storm. De oceaanstomer slingerde en schommelde hevig tussen golven tot zes meter hoog in de Atlantische Oceaan.
Er was een jonge predikant van de Anglicaanse kerk, die op dat moment beefde van angst. Verschillende andere mensen om hem heen schreeuwden in paniek en het schip leek steeds moeilijker te besturen. Wat interessant is, is dat de jongeman als predikant het evangelie predikte – de blijde tijding van Gods verlossingswerk aan anderen, maar zelfs hij was bang voor de dood.
De predikant was stomverbaasd, want te midden van de paniek en het gevaar waren er enkele mensen van de Moravische broederschap die zachtjes psalmen zongen, alsof er niets aan de hand was. Net toen de golven bedaarden, naderde de edikant hun leider en vroeg: 'Ben je niet bang voor de storm?' Hij antwoordde: “Nee, God staat aan onze kant. We zijn niet bang om te sterven.
De leider van de Moravische Broederschap vroeg toen aan de jonge dominee: "Kent de dominee Jezus Christus?" De predikant antwoordde: "Ja natuurlijk, ik weet dat Hij de redder van deze wereld is." De leider vroeg toen: 'Maar weet je zeker dat Jezus Christus je heeft gered? De predikant raakte in de war en antwoordde ongemakkelijk: 'Ik hoop het.'
Broeders en zusters, de jonge predikant in het bovenstaande verhaal is John Wesley, die bekend staat als de stichter van de Methodistenkerk.
Hij studeerde theologie, werd predikant en bekeerde veel mensen. Hij oefende geestelijke discipline door urenlang te bidden, te vasten en veel goeds te doen. Maar toen hem persoonlijk werd gevraagd of hij geloofde dat God hem had gered, twijfelde hij.
Jarenlang bleef deze vraag hem bezighouden. Vooral nadat zijn bediening in Savannah, Amerika, mislukte en alleen maar tot conflicten binnen de gemeente leidde. Op 1 februari 1738 keerde Wesley verslagen en depressief terug naar Londen. Hij was onzeker over zijn eigen geloof en zijn toekomst. Maar hij bleef zoeken naar antwoorden op zijn geloofsstrijd.
Tot 20 mei 1738 werd Wesley uitgenodigd door een christelijke gemeenschap. Op die bijeenkomst was er iemand die Luthers inleiding op het boek Romeinen las. Terwijl Wesley naar hem luisterde, was er een verandering in zijn hart. Hij zei: "Mijn hart voelt warm vanwege de verzekering die God mij heeft gegeven: dat Hij al mijn zonden heeft uitgewist en mij heeft gered van de wet van zonde en dood." En ik moet de boodschap van redding door geloof aanvaarden.
Dit is het verhaal van Wesley's persoonlijke ontmoeting met God en is ook een keerpunt in Wesley's leven. Hij hield zich aan strikte religieuze voorschriften in de hoop dat hij door deze inspanningen gered zou worden. Maar nu verzekerde de Heilige Geest hem dat hij alleen door Gods genade gered was. Zijn goede daden en geestelijke discipline werden de vrucht van dankzegging nadat hij was gered.
Dit keerpunt in Wesley's geloofsleven gaf hem de moed om een grote hervorming van het christendom door te voeren in Engeland en haar koloniën, die zich op dat moment op het dieptepunt bevonden. Het christendom bestond alleen maar zonder bezieling in die tijd en voerde alleen religieuze rituelen uit. Ondanks bekritiseerd en vervolgd te worden door de Anglicaanse Kerk, drongen Wesley en zijn volgelingen er nog steeds bij het Britse volk op aan om terug te keren om in God te leven.
Hij verbrak praktijken in de samenleving die niet in overeenstemming waren met bijbelse principes, zoals het kopen en verkopen van slaven. Hij was ook een van de pioniers van het prediken buiten de kerk (bijvoorbeeld in stadions, op open velden, zelfs op kerkhoven en op begraafplaatsen) wat in die tijd door de Anglicaanse kerk als taboe werd beschouwd. Hij ontwikkelde ook een buitengewone kerkelijke bediening om de armen en zieken te helpen.
Geliefde broeders in Christus,
Het verhaal van John Wesley's "wedergeboorte" bleek te zijn begonnen met twijfel. Hij voelde zich onzeker en twijfelde aan zijn redding! In ons dagelijks leven is er nog steeds de opvatting dat als we nog steeds veel vragen stellen, nog steeds twijfelen, dat het betekent dat we geen geloof hebben. Aan de andere kant, mensen die nooit twijfelen en nooit vragen stellen, zijn de mensen die meer geloof hebben. Is dat waar?
We kunnen iemands geloof niet afmeten aan de vraag of hij of zij veel vragen stelt of niet. Of at hij ooit twijfels had of niet. Als iemand nog vragen wil stellen, zelfs als hij twijfelt, betekent dat niet dat die persoon dat ook echt meent. Hij wil niet zomaar geloven, maar weet en is niet overtuigd in zijn geloof.
Een theoloog zei: "Alleen een gelovige kan twijfels hebben en alleen een persoon die heeft getwijfeld kan geloof hebben." Dit is wat we zien door het leven van John Wesley. In het begin was hij erg bang voor de dood en twijfelde hij aan zijn redding, om uiteindelijk een christen te worden die echt in God leeft. Voordat hij zijn ogen sloot en zijn laatste adem uitblies op 88-jarige leeftijd, omringd door zijn vrienden, waren Wesley's laatste woorden: "Vaarwel, vaarwel... het beste van alles is dat God met ons is."
John Wesley zei ooit: "Ik ben niet bang dat de Methodistenkerk niet langer zal bestaan in Europa en Amerika, maar ik ben bang dat de kerk slechts een "dood" instituut zal worden, wat betekent dat het alleen een plaats is om religieuze rituelen te houden. maar er is geen macht die de levens van haar leden kan veranderen en herstellen.
Christen zijn, is niet alleen maar religieuze rituelen of geloofsregels uitvoeren, maar het kan relateren aan het dagelijks leven en vooral God "persoonlijk" vinden. Christus leeft in ons en wij leven in Hem. We voelen en ervaren echt dat Gods liefde en kracht aanwezig en reëel is in ons dagelijks leven.
Wat moeten we doen om echt in Hem te leven? De schrijver van de brief van Petrus heeft het over 3 kenmerken van mensen die in Christus leven:
1. Leef in gehoorzaamheid en heiligheid (vers 15) In 1 Petrus 1:15 staat: "...wees uw hele leven heilig, zoals Hij die heilig is u geroepen heeft." We zijn geroepen om ons hele leven heilig te zijn. Wat betekent heilig in de Bijbel? Het betekent dat we door God afgezonderd zijn, anders dan anderen, anders dan de omgeving om Gods doel of missie uit te voeren.
Er wordt vaak gezegd dat Christenen of de kerk anders en verschillende moet zijn. Maar wat anders en hoe verschillend te zijn? Ons leven of onze levensstijl als Christenen. Ons leven zou geen rolmodel of een slecht voorbeeld moeten zijn, maar in plaats daarvan moet ons leven in God de liefde van Christus weerspiegelen en een zegen zijn voor veel mensen.
Waarom zou iemand als Mahatma Gandhi, die ooit zo dicht bij de leringen van Christus stond, geen Christen worden? Omdat hij de levens zag van Christenen die het leven en de leringen van hun Heer niet navolgden. Waarom worden we Christenen, als ons leven er niet uitziet als degenen die gered zijn en ons geloof in Christus niet praktiseren?”
2. Leef in angst (vers 17)
Op het eerste gezicht klinkt dit vers vreemd. God zegt steeds weer: "Wees niet bang, maak je geen zorgen", maar waarom in dit vers wordt ons aangeraden om in angst te leven. Wat betekent het? "Leven in angst" is een leven dat niet zorgeloos en lukraak is of "zoals ik wil". Maar we moeten goed voor onze gedachten, spraak en gedrag zorgen. Dit is de consequentie als we echt geloven dat God bestaat en aanwezig is in ons leven, dan leven we niet zorgeloos.
Het is waar dat we ook maar gewone mensen zijn, geen engelen. Maar de persoon in zijn leven die er niets om geeft en niet langer bang is om te zondigen, is de persoon die God niet vreest, hij zal alleen leven op basis van zijn ego en lust. Hij gebruikt zijn door God gegeven vrije wil alleen maar om zichzelf te plezieren. Als we echt in Christus leven, dan zullen we in dit leven niet zorgeloos zijn.
3. Leef in broederlijke liefde
God vraagt ons niet alleen om trouwe mensen te zijn en heiligheid voor onszelf te houden en geen aandacht te willen schenken aan anderen. De Heer Jezus heeft in Zijn Bergrede onze identiteit en rol verwoord: “U bent het zout en het licht van de wereld”, wat betekent dat we niet alleen kunnen leven zonder invloed op anderen te hebben. De functie van zout en licht is nuttig of heilzaam voor de mens
De geboorte van de Methodistenkerk in de 17e eeuw, gepionierd door John Wesley, had een enorme positieve invloed op het leven van de toenmalige Britse samenleving, die worstelde in armoede en morele verdorvenheid. Christenen predikten in die tijd niet alleen het Evangelie, maar werden ook daders van Gods Woord in hun dagelijks leven. Door het voorbeeld van leven en broederlijke liefde, de aanwezigheid van de kerk, kon die tijd Engeland redden van vernietiging en chaos.
De geschiedenis en het levensvoorbeeld van John Wesley's strijd laat ons allemaal met vragen achter. Wat is de impact van onze aanwezigheid en ons leven, persoonlijk of als kerk, de GKIN in Nederland? Zijn we gewoon christenen of leven we echt in Christus met heiligheid en broederlijke liefde?
Ik zou deze meditatie willen afsluiten met een citaat van John Wesley: "Doe alle goede dingen die je kunt, op alle manieren die je kunt, op alle plaatsen waar je kunt, voor alle mensen die je kent, zo lang als je kunt." God zegene ons.
Amen