Bijbellezing: Psalm 9:1-2; 2 Samuël 12:22-23

Beste broeders en zusters van de Heer Jezus,

Ik zal een geschrift lezen van Matthew Henry, de beroemde bijbelcommentator, in zijn dagboek, nadat hij werd beroofd:

“Ik ben dankbaar dat ik niet vaak wordt beroofd en dit is de eerste keer dat ik ben beroofd.

Ik ben dankbaar dat ik degene was die werd beroofd en dat ik niet de overvaller ben.

Ik ben dankbaar dat de enige dingen die geroofd zijn goederen zijn, en niet het leven."

Natuurlijk is het niet gemakkelijk om de dank uit te spreken wanneer we moeilijkheden of lijden ervaren. Omdat we gewend zijn om alleen voor bepaalde dingen te bedanken: verjaardagen, verhuizen, bruiloften, promoties krijgen enzovoort. Wat andere dingen betreft, we hebben het gevoel dat we niet dankbaar hoeven te zijn, omdat het lijkt alsof het het resultaat is van ons werk. Als onze dankzegging alleen gebaseerd is op de momenten waarop we Gods zegeningen ontvangen, dan stopt de dankbaarheid wanneer we niet langer Gods zegeningen ontvangen.

De Bijbel leert ons om altijd te danken. Het openingsvers van 1 Thessalonicenzen 5:18 zegt: "Dank in alle omstandigheden, want dit is de wil van God..." In dit vers is danken een gebod dat voortdurend moet worden gedaan. Met andere woorden, voor ons als volgelingen van Christus is dankbaarheid een van de identiteiten van het christelijk leven.

Maar wat als we een dierbare verliezen? Zeker als het plotseling en onverwachts is gebeurd. Als we geld of eigendom verliezen, kunnen we het nog steeds zoeken en krijgen, maar hoe zit het met de dood van iemand van wie we houden en op wie we hopen? Hij komt niet meer terug.

Net zoals een waargebeurd verhaal dat zich onlangs in Indonesië afspeelde. Er zijn 3 kinderen die relatief jong zijn en kortgeleden achterbleven door het overlijden van hun moeder ten gevolge van Covid . Ondertussen moet de vader, die ook Covid heeft opgelopen, nog steeds in het ziekenhuis verzorgd worden en vecht om te overleven. In deze omstandigheden baden hun kerkgenoten eensgezind voor de genezing van de vader.

Ze baden dat de vader zou genezen omdat de drie kinderen de aanwezigheid van een vader nog steeds hard nodig hadden. Natuurlijk was het voor hen natuurlijk om om genezing te bidden. Maar wat is er gebeurd? Blijkt dat hun  vader ook is overleden. Hoe kunnen we dankbaar zijn in zo'n situatie van een overlijden? Door verdriet en het overlijden lijkt het alsof we in een donkere en eindeloze tunnel lopen.

Geliefde broeders en zusters van de Heer Jezus,

Als we Psalm 9:1-2 lezen zonder naar de context te kijken en erop te letten, dan kunnen we concluderen dat het dank  zeggen voor David natuurlijk is omdat God hem van de vijanden heeft gered. Maar eigenlijk is deze Psalm gebaseerd op de ervaring van het leven van koning David toen hij zijn zoon verloor.

Hoe weten we dat de context van de Psalm over de dood gaat? Van vers 1, dat zegt "Volgens het lied: Mut-Laben" is Mut Laben een Hebreeuws woord, dat "dood van de zoon" betekent. Het verhaal over de dood van de zoon van koning David kan gelezen worden in 2 Ssamuel 12: 22-23:

"Terwijl het kind nog leefde, heb ik gevast en gehuild, omdat ik dacht: wie weet zal de Heer mij genadig zijn, zodat het kind zal leven. Maar nu hij dood is, waarom zou ik dan vasten? Kan ik hem terughalen Ik ga naar hem toe, maar hij komt niet terug naar mij.'

We zien hier, hoe  de houding kan zijn van een vader wanneer hij de dood van zijn zoon onder ogen ziet, nog steeds in staat is God te loven en te danken? Laten we nog eens 2 Samuël 12:23 lezen, waar koning David zegt: "Maar nu hij dood is, waarom zou ik dan vasten? Kan ik hem weer tot leven brengen? Ik zal naar hem toe gaan, maar hij zal niet naar mij terugkeren. "

Deze uitdrukking laat zien dat koning David begreep dat deze dood die al had plaatsgevonden onvermijdelijk was. Daarom voelde David zich getroost te weten dat zijn gebeden niets hadden opgeleverd. Vreemd nietwaar? Maar hier kunnen we leren van de houding van koning David, zolang zijn zoon nog leefde, bleef hij bidden en God vragen. Er wordt zelfs gezegd dat hij vastte en huilde zodat God hem zou horen en genade met hem zou hebben, zodat zijn zoon zou leven.

Maar blijkbaar stierf zijn zoon toen zijn verzoek niet werd ingewilligd. David begreep dat God zijn kleine baby "naar huis had geroepen". De soevereiniteit is in Gods handen. Dus toen gaf David zijn baby in de genade van God, zeggende: "Ik zal naar hem toe gaan, maar hij zal niet naar mij terugkeren" (2 Samuël 12:23).

De woorden die David sprak: "Ik zal tot hem gaan", geeft tot op de dag van vandaag hoop aan gelovigen. Mogelijk dat sommigen onder ons zijn of juist nu meemaken of geconfronteerd worden met de dood hun kind op een jonge leeftijd. Geloof dat ze zullen zijn zoals David geloofde. David was er zeker van dat hij op een dag zijn zoon zou gaan ontmoeten in het Vaderhuis, wat betekende dat hoewel ze klein waren, ze toch gered zouden worden vanwege het geloof van hun ouders. Ze zijn nu in de zorg van God in de hemel.

Dit is ook wat een vader geloofde, door het volgende verhaal: Toen het hoofd van zijn zoon een hoek van de tafel raakte omdat hij rende en niet oppaste. De vader probeerde zijn zoon te troosten door te zeggen: 'Godzijdank, je hoofd lekt niet. Temeer omdat de wond  immers snel  geneest." Toen vroeg de zoon: "Vader, wat als mijn hoofd lekt en niet genezen kan worden, kunnen we dan nog dankbaar zijn?" O zeker, mijn zoon, antwoordde zijn vader. "Zelfs als je hoofd lekt en je niet geholpen kan worden, en je sterft aan die wond, zijn we nog steeds dankbaar dat je ziel in Christus is gered."

Broeders en zusters, wanneer een gelovige de dood ervaart, verliest hij alles in deze wereld. Maar op dat moment was het het hoogtepunt van zijn dankbaarheid. Waarom is dat zo? Want wanneer hij zijn Heer van aangezicht tot aangezicht ontmoet, dan zal hij God als alles krijgen. Hij krijgt iets dat eeuwig en tijdloos is.

Geliefde broeders en zusters in de Heer Jezus,

Dat is wat het betekent om de dank uit te spreken. Alleen zij die in Christus geloven, kunnen altijd danken. Zelfs wanneer hij het einde van zijn leven tegemoet gaat. Zijn leven zal nooit stoppen om te bedanken. Gebaseerd op de geschriften van een beroemde Amerikaanse schrijver, Fred van Amburgh genaamd, die zei: "Niemand is armer dan een persoon zonder dankbaarheid. Dankbaarheid is een valuta die we voor onszelf kunnen creëren en die we kunnen uitgeven zonder angst voor faillissement."

Terug naar de tekst van Psalm 9:1-2 eerder. In zo'n broze staat van verdriet kon koning David dank zeggen en lof zingen. Voor wie kan het zo moeilijk zijn om onder alle omstandigheden altijd te kunnen prijzen? De inhoud van het vers uit Psalm 9:1-2 is een danklied van koning David toen zijn hart werd gebroken. In een staat van rouw kan koning David nog steeds de hymnen schrijven of in het Engels "Ode".

De "Ode" heeft de betekenis: "laat me dankbaar zijn" of "laat me dankbaar zijn" of "ik laat me loven" of "ik laat mijzelf danken". Een dankzegging aan God gegeven met een onderdanig en gewillig hart. Het lied dat we eerder zongen en luisterden van Kidung Jemaat nr. 3 is “Ode of Joy” (Singing Joy), een van de liedjes van de beroemde componist Ludwig van Beethoven, die hij schreef in de laatste fase van zijn leven toen hij last had van een onvermogen om te horen of doofheid.

Geliefde broeders en zusters van de Heer Jezus,

Waarom zouden wij als volgelingen van Christus altijd dank moeten zeggen? Omdat:

1. God is de eigenaar of de meestere van alles. Het is God die de aarde schiep en bezit en alles wat erop is en de wereld en degenen die erop leven (Psalm 24:1). Dankbaarheid is een erkenning dat alles wat we hebben, gebruiken en genieten, inclusief dit leven, een zegen van God is. Hij geeft ons niet alleen een kans om te leven, maar geeft ons ook wat we nodig hebben.Dus in feite is er niets dat we aan God kunnen geven of doneren, omdat in principe alles van God is. Daarom is het juiste antwoord dat we God in alles moeten danken. Eigenlijk hoort dit zo te zijn,  en niet iets uitzonderlijks van ons aan God.
2. Krijg de kans om van Gods geschenk te genieten. We danken niet alleen omdat we kunnen beseffen dat alles aan God toebehoort. Maar ook omdat we de kans krijgen om van Gods geschenken te genieten. Onthoud, wat we hebben, onze bezittingen, onze geliefden en ook dit leven, is een geschenk van God. Dat alles wordt tijdelijk in bewaring gegeven, zolang we op deze wereld leven.

Er zijn 2 dingen waar we op moeten letten, als we ons realiseren dat alles wat we hebben een geschenk van God is: Ten eerste kunnen we niets doen, wanneer het tijd is om wat ons is toevertrouwd terug te nemen of terug te vragen door de Eigenaar. We kunnen alleen maar accepteren en dankbaar zijn voor de kansen die worden gegeven, ook al denken we misschien dat het maar voor een korte tijd is.

Ten tweede, ook al krijgen we de kans om alle gaven van God in ons leven te beheren en ervan te genieten, dit betekent niet dat we ze vrijelijk kunnen gebruiken voor onze persoonlijke interesses en genoegens. Dat is allemaal een aanbetaling. We zijn er dus verantwoordelijk voor om het goed te zorg voor te dragen en te onderhouden en het ook te gebruiken voor de glorie van God - de Eigenaar en een zegen te zijn voor onze naasten. We komen naar deze wereld met niets, dus als we deze wereld verlaten, zullen we niets meenemen.

Geliefde broeders en zusters van de Heer Jezus,

Een dankbaar leven is hard nodig in deze moeilijke tijden. Hoewel er veel moeilijkheden en narigheden zijn die we het hoofd moeten bieden en waar we doorheen moeten leven, zijn er nog steeds veel zegeningen en goedheid van God waarvoor we dankbaar kunnen zijn. Als we nog een kans krijgen om te leven, is dat een geschenk van God. Als we ons concentreren op en ons Gods zegeningen en goedheid herinneren in ons leven, zal dat ons leven vol vreugde maken. En die vreugde maakt ons hart blij en dankbaar.

In deze moeilijke tijden, waarin we onze bezittingen, banen, gezondheid en dierbaren verliezen, kunnen we toch dankbaar zijn dat we God nog hebben. We hebben geleerd te begrijpen dat wanneer we moeten verliezen wat we niet kunnen vasthouden, we in feite kunnen vinden en winnen wat niet verloren of eeuwig kan zijn, namelijk de aanwezigheid en liefde van God, die ons leven altijd vergezelt.

Laat de getuigenis van ons leven Gods liefde uitstralen en hoop geven aan onze naasten die wanhopig zijn of op zoek zijn naar antwoorden op de worstelingen die ze doormaken. Laten we, om deze preek af te sluiten, luisteren en mediteren op het lied "One day when we all get to heaven" . Moge dit lied ons geloof versterken en versterken. God zegene ons.

AMEN.

https://www.youtube.com/watch?v=LGAdaGbmfFs

One Day (When We All Get To Heaven)

Matt Redman

One day You'll make everything new, Jesus
One day You will bind every wound
The former things shall all pass away
No more tears

One day You'll make sense of it all, Jesus
One day every question resolved
Every anxious thought left behind
No more fear

When we all get to heaven
What a day of rejoicing that will be
When we all see Jesus
We'll sing and shout the victory

One day we will see face to face, Jesus
Is there a greater vision of grace
And in a moment, we shall be changed
On that day

And one day we'll be free, free indeed, Jesus
One day all this struggle will cease
And we will see Your glory revealed
On that day

And when we all get to heaven
What a day of rejoicing that will be
When we all see Jesus
We'll sing and shout the victory
Yes, when we all get to heaven
What a day of rejoicing that will be
And when we all see Jesus
We'll sing and shout the victory

Oh one day, one day

Yes, one day we will see face to face, Jesus
Is there a greater vision of grace?
And in a moment, we shall be changed
Yes, in a moment, we shall be changed
In a moment, we shall be changed
On that day

When we all get to heaven
What a day of rejoicing that will be
When we all see Jesus
We'll sing and shout the victory
We'll sing and shout the victory

We will weep no more
No more tears, no more shame
No more struggle, no more
Walking through the valley of the shadow
No cancer, no depression
Just the brightness of Your glory
Just the wonder of Your grace
Everything as it was meant to be
All of this will change
When we see You face to face
Jesus, face to face