Bijbellezing: Johannes 21: 1-14,
Beste broeders en zusters, idie de Heer Jezus liefhebben,
Pasen of de opstandingsgebeurtenis van de Heer Jezus uit de dood, is voor ons christenen is een zeer belangrijke en beslissende gebeurtenis. Het christendom kwam op en bloeide zoals het tot nu is vanwege de gebeurtenis van Pasen. Daarom moet Pasen niet slechts één keer per jaar plaatsvinden, maar elke dag vieren en ervaren christenen de kracht ervan. Waarom? Omdat Pasen voor ons een dag van overwinning is. De macht van Satan of de macht van de dood is verslagen door de opstanding van Christus. En die kracht van Christus 'opstanding zou de hoop en kracht voor ons moeten zijn om in deze wereld te leven.
Maar helaas is de realiteit dat er tot nu toe nog steeds veel mensen zijn die het nieuws van de opstanding van Christus nog niet geloven of niet geloven. Er zijn nog steeds veel christenen die de kracht van de opstanding van Christus niet in hun leven hebben ervaren. En er zijn nog steeds veel debatten en twijfels onder experts: is Christus echt opgestaan uit de dood? Wat is dan het bewijs als Hij inderdaad is opgestaan?
Lee Strobel, die journalist en atheïst was, maar nu een bekende predikant en auteur van spirituele boeken is.
Aanvankelijk geloofde hij ook niet in de opstanding van Christus. Daarna deed hij wetenschappelijk onderzoek om de opstanding van Christus te bewijzen. Hij wilde niet geloven door alleen een getuigenis of subjectieve persoonlijke ervaring te horen. Daarom deed hij bibliotheekonderzoek door veel boeken te lezen en te bestuderen. Daarna heeft hij ook veel interviews afgenomen met experts uit verschillende wetenschapsgebieden.
De conclusie van de resultaten van Lee Strobel's wetenschappelijk onderzoek is dat de Heer Jezus werkelijk stierf en weer opstond. Hij pleitte voor deze conclusie met de afkorting 4 "E". Ten eerste, de executie (de terdoodbrenging). Uit de resultaten van interviews en onderzoek blijkt dat geen enkele partij kan beweren dat Jezus daadwerkelijk is geëxecuteerd.
Ten tweede, de eerste verslagleggingen. Behalve de Bijbel las, onderzocht en bestudeerde Strobel ook veel oude boeken, geschriften en verhalen. Concluderend is het waar dat het verhaal of de gebeurtenis van Jezus 'dood geen fantasie of verzonnen verhaal is, maar al lang door veel mensen is verteld en geschreven.
Ten derde, de lege tombe. (het lege graf) Het bewijs van de opstanding van Christus of Pasen is niet dat Jezus opstaat uit het graf, maar een leeg graf. De soldaten die Jezus 'graf in die tijd bewaakten, waren doodsbang omdat het helemaal leeg was! Daarom maakten ze een verhaal dat het lichaam van Jezus was gestolen. Maar in werkelijkheid was het graf van Jezus leeg omdat Zijn lichaam niet werd gevonden.
Tenslotte, de ooggetuigen. Het lichaam van Jezus is niet gestolen. Maar Hij stond werkelijk wel op uit de dood. Volgens Strobel zijn meer dan 500 mensen getuige geweest van de verrezen Jezus. Sommigen zeggen dat degenen die de verrezen Jezus zagen, alleen maar hallucineerden. Maar volgens Strobel, kan het dat 2 of 3 mensen hetzelfde hallucineren. Maar het is onmogelijk voor meer dan 500 mensen, dezelfde hallucinatie te hebben dat Jezus is opgestaan. Door de bevindingen van zijn wetenschappelijk onderzoek werd Lee Strobel tenslotte overtuigd en geloofde dat Jezus echt uit de dood was opgestaan.
Onze passage vandaag, Johannes 21: 1-14, vertelt over Jezus 'derde verschijning aan Zijn discipelen, nadat Hij uit de dood was opgestaan. Volgens de Joodse wet werd een gebeurtenis die drie keer werd herhaald, als blijvend of permanent beschouwd. Dus Jezus wilde aan de discipelen openbaren dat Zijn opstanding echt (werkelijkheid) was, geen hallucinatie of waanidee. Er was een speciale boodschap die Jezus door Zijn derde verschijning aan zijn discipelen wilde overbrengen. Wat is dat voor speciaal bericht?
Geliefde broeders en zusters in de Heer Jezus,
In die tijd waren de discipelen van Jezus nog steeds vervuld van een diep gevoel van teleurstelling. Dit is duidelijk te zien in onze passage wanneer Simon Petrus tegen zijn vrienden zegt: "Ik ga vissen." (vs. 3). En zijn vrienden zeiden ook dat ze met Petrus mee wilden gaan. Met andere woorden, in die tijd besloten de discipelen Jezus niet meer te volgen, maar terug te keren naar hun oude beroep van vissers.
De vraag is: waarom willen de discipelen terugkeren naar hun oorspronkelijke beroep als visser? Zijn het geen discipelen van Jezus die zijn gekozen, voorbereid en verklaard dat ze Jezus zullen volgen? Tenslotte hadden ze de verrezen Jezus niet ontmoet? Waarom willen ze dan terugkeren naar hun oorspronkelijke beroep?
Laten we proberen dit te begrijpen vanuit het perspectief van de discipelen van Jezus. Waarom zijn ze zo teleurgesteld? Ze waren bereid en verlieten vrijwillig hun leven, gezinnen en de dagelijkse kost als vissers om Jezus, hun Meester, te volgen. Ze wilden dat doen omdat ze hoge verwachtingen hadden van het volgen van Jezus.
Ze zijn ook bereid om bespot en beledigd te worden als gevolg van het volgen van Jezus, in de hoop dat ze ooit verheerlijkt zullen worden als discipelen van Jezus. Ze hopen echt dat als Jezus regeert en koning wordt, ze macht zullen krijgen. Daarom verlangen de discipelen ernaar om in, of een positie aan de linker- of rechterkant te krijgen van de troon van het koninkrijk van hun Heer.
Het blijkt echter dat hun hoop alleen maar hoop blijft. Het loopt niet zoals ze denken. Tevergeefs, al hun offers en ook de ontberingen die ze hebben meegemaakt. Jezus - de Meester op wie hun hoop is gebaseerd, hoe langer het duurt, hoe groter en beroemder, maar integendeel, hoe meer juist gehaat en impopulair het is. In feite werd Hij uiteindelijk op de meest ernstige en verachtelijke manier ter dood veroordeeld, namelijk gekruisigd. En wat hen in verwarring en teleurstelling bracht, het bleek dat hun Meester geen tegenstand bood, ook al was Hij in staat om terug te vechten.
Toen Jezus stierf, voelden de discipelen dat wat ze voor hun Meester hadden gegeven, tevergeefs was geweest. Hun lMeester stierf aan het kruis, hun hoop en dromen waren voorbij. We kunnen begrijpen dat ze zo teleurgesteld waren. Stel je voor, ze waren bereid alles achter te laten om Jezus te volgen, maar uiteindelijk stierf de Jezus die ze volgden.
Broeders, in dit leven zijn we teleurgesteld door mensen. Hoe voelt het? Het doet toch pijn? Vooral in de steek gelaten door mensen aan wie we hoge verwachtingen hebben of mensen die we vertrouwen. Het is niet vreemd als er een jonge man of vrouw wordt teleurgesteld door zijn/haar geliefde. Hij/zij kan niet alleen stoppen met lief te hebben, maar daarentegen kan hij/zij ook hatelijk worden jegens degenen van wie hij/zij voorheen hield en die hij/zij koesterde. In werkelijkheid zijn er verschillende gevallen vanwege hartzeer en teleurstelling dat mensen hebben het hart om hun geliefde te vermoorden.
Broeders en zusters, we kunnen begrijpen dat Jezus 'discipelen besloten om weer vissers te worden om van hun teleurstelling af te komen! Terug naar hun oorspronkelijke leven! De situatie was dezelfde als voordat Jezus hen riep, maar deze keer droeg het bij aan de ervaring van teleurstelling.
Dat is hoe de discipelen van Jezus zich voelden. Hoe voelde Jezus zich toen? Raakte Jezus ook eigenlijk niet teleurgesteld in Zijn discipelen? Waarom? Omdat Hij, toen Hij werd berecht, werd gemarteld en gekruisigd. Waar waren de discipelen van Jezus? Mensen die dichtbij en altijd bij Hem waren geweest. Moesten ze hun Meester in die moeilijke tijden niet verdedigen of op zijn minst begeleiden?
We merken de houding van Jezus op toen Hij voor de derde keer zich herenigde met zijn discipelen. Het bleek dat Hij helemaal niets zei over de daden van de discipelen in het verleden. Als we in de positie van Jezus waren, zouden we misschien de discipelen vragen stellen en terechtwijzen voor hun "lafheid". Maar Jezus reageerde op de juiste wijze, Hij voelde zich niet teleurgesteld en gekwetst. Integendeel, Hij wilde nog steeds zijn discipelen omhelzen en terug ontvangen.
Wat interessant is aan deze passage voor ons, is hoe Jezus de discipelen herinnerde aan hun plicht en roeping. Het blijkt dat onze passage gelijkenis vertoont met het verhaal aan het begin van Jezus 'bediening, toen Hij Petrus en zijn vrienden riep om Hem te volgen en hen "vissers van mensen" maakte (Lucas 5: 1-11).
In vers 4 staat er: “Jezus stond op het strand; maar de discipelen wisten niet dat het Jezus was. ' Stel je de discipelen voor - mensen die dichtbij zijn, kennen Jezus niet, ook al hebben zij, behalve Thomas, de verrezen Jezus twee keer ontmoet. Blijkbaar was de ontmoeting met de verrezen Jezus voor de discipelen niet voldoende om hen te laten overtuigen en geloven dat Jezus werkelijk was verrezen. Discipelen moeten de kracht van Christus 'opstanding uit de eerste hand ervaren.
Vers 3 zegt dat "... die nacht vingen ze niets."Vreemd toch, want Simon Petrus en zijn vrienden zijn vissers met veel ervaring.Vissen is hun beroep of dagelijkse baan.Ze zijn echte experts in vissen.Maar in werkelijkheid slaagden ze er die nacht niet in om ook maar één vis te vangen.
Het feit dat ze er niet in slaagden vis te vangen, werd in feite door Jezus gebruikt om de discipelen de kracht van Zijn opstanding te laten ervaren. In vers 6 zegt Jezus tegen hen: "Werp je net uit aan de rechterkant van de boot en je zult het vinden." Met deze woorden leerde de Heer Jezus de discipelen - ervaren vissers - hoe ze moesten vissen! Natuurlijk weigerden Petrus en zijn vrienden of volgden Jezus 'geboden niet. Maar wat gebeurde er toen ze de netten uitwierpen volgens Jezus 'bevel? Hun netten zaten vol met grote vissen, zodat ze de netten die ze uitspreidden niet konden trekken vanwege het grote aantal vissen dat ze vingen.
Broeders en zusters, er zijn verschillende dingen die onze aandacht trekken en ook de bijbelgeleerden uit deze passage, ten eerste, blijkt namelijk het aantal gevangen vissen, dat de schrijver van het evangelie van Johannes het getal van 153 noemt. Natuurlijk is het getal 153 geen toevallig getal, maar met opzet en er is een duidelijke betekenis. Waarom 153. Er zijn verschillende interpretaties met betrekking tot de betekenis van dit getal 153.
Volgens de interpretatie van de kerkvader is Augustinus het getal 10 het getal van de Wet, omdat er tien geboden zijn (Dasa Titah). Terwijl het getal 7 het getal van genade is, omdat er zeven soorten gaven van de Geest zijn. Nu 10 + 7 = 17. Het getal 153 is de som opgeteld van de getallen 1 + 2 + 3 + 4 ... tot 17. Volgens Augustinus is 153 het symbolische getal van het aantal van al degenen die worden aangezet om in beweging te komen, hetzij door de wet of door genade om tot Jezus Christus te komen.
Er is een eenvoudigere interpretatie van de 4e-eeuwse bijbelgeleerde Hieronymus die zei dat er in die tijd volgens de Griekse wetenschap 153 vissoorten waren. 153 is dus een symbolisch getal dat alle soorten vis met het geheel van alle soorten naties verbindt in de wereld. Er kan dus worden geconcludeerd dat het getal 153 verwijst naar evangelisatie die mensen uit alle landen bereikt
Geliefde broeders en zusters in de Heer Jezus,
Er is nog een ding over de symbolische betekenis die in deze passage overblijft, namelijk vers 11 wanneer er staat "... het net scheurde niet". Het net of zeeg is een beschrijving of metafor van de kerk. De vroege christenen maakten van de vis een symbool van hun identiteit of een indicatie van hun christelijk geloof. Broeders, heeft u dit symbool ooit gezien?
Het Griekse woord 'vis' (ΙΧΘΥΣ- IKHTUS) wordt gebruikt als afkorting voor de woorden Iesous KHristos, Theou Uios, Soter wat Jezus Christus betekent, Zoon van God, de Verlosser.
Geliefde broeders en zusters in de Heer Jezus,
Dus door Zijn derde verschijning wilde Jezus de discipelen herinneren aan hun roeping en opdracht om "vissers van mensen" te zijn, een geen "vissers". Ze moesten netten uitwerpen om mensen uit alle landen te bereiken. "Vissers van mensen zijn" betekent niet dat zoveel mogelijk mensen worden gekerstend zoals vissen, maar Jezus introduceren en proberen de harten van veel mensen te winnen om het leven van Jezus te volgen en na te doen. Voor ons vindt het paasgebeuren plaats en geldt voor alle mensen. Daarom is het noodzakelijk dat de Paas-boodschap wordt gepredikt aan alle naties van de wereld.
De kerk wordt door God voorgesteld als een plek om mensen uit alle landen te op te vangen. Als de kerk een "visser van mensen" wil zijn, moet ze haar netten uitwerpen. We zijn dankbaar dat kerken en zendeling-agentschappen in Nederland in het verleden hun netten hebben uitgespreid door zendelingen te sturen zodat de evangelieboodschap kon worden gepredikt en verspreid naar Indonesië, zodat veel mensen Jezus mochten leren kennen.
Volgens de geschiedenis van de Indonesische Kerk slaagden de Nederlanders er in 1613 in Oost-Nusa Tenggara (NTT) te bereiken, om precies te zijn op het eiland Solor.De aanwezigheid van de Nederlanders bracht grote veranderingen teweeg in het leven van de mensen van NTT, waaronder het religieuze leven.Met de aanwezigheid van de Nederlanders maakten de mensen van NTT kennis met Christus en het nieuwe christendom, namelijk het protestantisme.
Nederlandse zendelinggenootschappen zijn erin geslaagd de Evangelisch Christelijke Kerk in Timor (GMIT) en de Sumba Christelijke Kerk (GKS) op te richten. Een van de zendelingen die een grote invloed had op de ontwikkeling van het christendom in Timor was ds Piet Middelkoop.
Ds Middelkoop slaagde erin de Bijbel en hymnen in de Timorese lokale taal te vertalen.
Broeders en zusters, geliefden in de Heer Jezus,
We zijn dankbaar voor het bestaan van GKIN met haar regio's en huissamenkomsten. Omdat het geen toeval is dat God de GKIN naar Nederland en België heeft gebracht. De GKIN heeft al haar netten verspreid om te getuigen en Jezus voor te stellen aan degenen die het nog niet weten en geloven? Tijdens deze pandemie is dit een goede kans die God heeft gegeven aan de kerken over de hele wereld, vooral in Nederland, Indonesië en België, inclusief GKIN, om “vissers van mensen” te worden. Laat dan broeders en zusters zich uw netten uitspreiden. God zegene ons allemaal.
AMEN.