Schriftlezing: Habakuk 3:16-19

Broeders en zusters die de Heer Jezus liefheeft,

We zijn de Heer dankbaar voor de kans die Hij ons heeft gegeven om samen een eredienst te kunnen houden, in deze steeds moeilijker wordende situatie van de wereld waarin we nu zitten. Wat er de afgelopen weken in Europa is gebeurd, met name in Nederland, laat ons allemaal in een onzekere situatie achter. Dit alles gebeurt buiten ons vermogen of onze controle om.

De tweede golf van de pandemie in Europa, maakt meer slachtoffers in vergelijking met de pandemie van het eerste kwartaal van dit jaar. Op dit moment zitten een aantal landen in de buurt van Nederland, zoals België, Duitsland en Frankrijk op slot, of in volledige lockdown voor een bepaalde tijd. Terwijl in Nederland zelf, ofschoon het land nog niet geheel op slot zit, er strengere matregelen van kracht zijn.

We weten immers dat er nog relatief veel mensen zijn die positief zijn getest op COVID-19. Nederlandse ziekenhuizen hebben hun handen vol, en zitten met capaciteitsproblemen om de patiënten goed op te vangen en te verplegen. Medisch personeel raakt overbelast. Het gevaar met dit virus te worden besmet wordt reëler, en het virus komt ons steeds dichterbij. Onze goede kennissen, zelfs mogelijk onze eigen familieleden, zijn besmet en zelfs het slachtoffer geworden van dit coronavirus. We moeten de realiteit onder ogen zien, onze dierbaren te verliezen tijdens deze periode van de pandemie.

Sta mij toe u persoonlijk te vragen, hoe voelt u zich op dit moment? Wat houdt u en mij nou bezig? Mogelijk maken de gebeurtenissen of dingen die nu plaatsvinden ons nog meer bezorgd en angstiger. Dit is ons bestaan als een mens met beperkingen. Echter, als gelovigen  en volgelingen van Christus van nu, zijn we niet alleen. En het allerbelangrijkste: we geloven dat de Heer die we aanbidden en in wie we geloven, bestaat en met ons is. Hij is een God van liefde en is almachtig. Hij geeft om ons bestaan.

Ik nodig u allen uit om deze perikoop te bestuderen, van Habakuk 3:16-19. De complete inhoud van het boek Habakuk gaat over profetie, de verkondiging of visioen die de profeet Habakuk van de Heer heeft ontvangen. In die tijd bleef de profeet Habakuk zich maar dingen afvragen, omdat er sprake was van moreel verval en geestelijk verval onder zijn eigen volk in Jeruzalem. Wanneer hij God smeekte voor interventie en hen te helpen, verergerde de situatie juist. Immers in plaats van te helpen, stuurde de Heer de meedogenloze Chaldeeën om de stad Jeruzalem te verwoesten, en gevangenen van haar inwoners te maken.

Broeders en zusters die de Heer Jezus liefheeft,

Het boek Habakuk bevat korte profetie, en beschrijft de worsteling van de profeet Habakuk. Het begon eerst met de vele vragen die zijn hart onrustig maakten, waarom liet God het spirituele verval van het volk Israël toe, dat overigens een uitverkoren volk was (Habakuk 1). Daarna moest Habakuk geduldig wachten op Gods aanwijzingen of Gods woord (Habakuk 2:1-5). Habakuk schrok en beefde toen hij Gods boodschap ontving, die boodschap bevatte een oordeel dat Zijn volk zou krijgen, omdat het volk zich afkeerde van de weg van de Heer (Habakuk 2:6-20)

Daarnaast, kreeg Habakuk een visioen over Gods redding voor zijn volk (Habakuk 3:1-15). En onze perikoop Habakuk 3:16-19 is het laatste stuk of het slot van het boek Habakuk. Dit stuk is bekend als een van de mooie delen van een niet zo’n bekende profetie. Dit gedeelte wordt ook vaak gezongen of gepredikt.

Wat opvalt in deze perikoop is dat we de verandering van het hart van de profeet Habakuk kunnen volgen. In vers 16 staat: “Ik hoorde dit alles en ik beefde vanbinnen…ik stond te trillen op mijn benen, (in alle rust) wachtend op de dag van het onheil…” Vervolgens staat in vers 18: “toch zal ik juichen voor de Heer, jubelen voor de God die mij redt.” Dus we zien hoe de gemoedstoestand van Habakuk was, van angst en beven maar hij bleef nog steeds krachtig en was zelfs in staat om zich te verheugen. De vraag is: wat veroorzaakte de verandering van hart in Habakuk?

Het antwoord was geloof of zijn vertrouwen in God de Heer. Te midden van het lijden en de vernietiging die zijn natie of volk doormaakte, geloofde Habakuk dat de Almachtige God nog steeds de controle heeft over de levens van Zijn volk. Habakuk concentreerde zich niet op zijn grieven, maar op God - op wie hij wachtte (vers 16), in op wie hij zou gaan verheugen (vers 18), en door wie hij zou worden gesterkt (vers 19). Habakuk geloofde en vertrouwde zichzelf alleen volledig toe aan God die de controle heeft over alles wat er in deze wereld gebeurt.

Broeders en zusters die de Heer Jezus liefheeft,

Er zijn minstens 3 dingen die we kunnen leren uit onze perikoop, door de houding van de profeet Habakuk die nog steeds in Gods plan geloofde, ongeacht wat er gebeurde.

1. Geduldig in de Heer (vers 16)

Vers 16 beschrijft de "bevende" stemming van Habakuk. Waarom beefde hij? vanwege zijn visioen die hij van God kreeg over wat zijn volk zou overkomen en zou meemaken, namelijk de invasie of de aanval door de Chaldeeën en ook de vernietiging van de stad Jeruzalem. We kunnen ons voorstellen dat de stad Jeruzalem, waar de tempel van God staat en ook het religieuze centrum is van het volk Israël, vernietigd zal worden. Wat zijn de gevolgen? Het economische en sociale leven zullen ook worden vernietigd. Echt verschrikkelijk, is het niet! Het is niet verwonderlijk dat Habakuk beefde vanbinnen en dat ook zijn lippen trilden.

In deze vers 16 staat ook: "... echter zal ik rustig wachtend de dag van de onheil ..." Het woord "echter" is hier een veelbetekenend woord, dat de houding of reactie van Habakuk aangeeft in de benauwde tijden in zijn leven. Het is waar dat wat er zal gebeuren beangstigend is, maar Habakuk "is geduldig in de Heer". Ja echt, het is voor ons mensen niet gemakkelijk om geduldig te blijven, vooral in situaties of omstandigheden die met lijden te maken hebben.

Habakuk is in staat om geduldig te zijn in zijn moeilijke tijden, omdat hij niet op zijn beperkte geduld vertrouwde, maar hij was "Geduldig in God". Dat wil zeggen, hij was niet alleen geduldig, maar met God. En het was God die hem werkelijk de kracht gaf om geduldig te kunnen wachten op de dag van zijn moeilijkheden.

Broeders, hoe zit het met ons? Het voelt niet alsof we bijna 1 jaar geleden midden in een pandemie zitten die ons leven bedreigt. Hebben we nog het geduld om te wachten tot het einde van deze pandemie? Laten we in deze wachttijd niet vertrouwen op onze kracht, maar op Gods kracht. We vragen om geduld van God die "lankmoedig" is in deze moeilijke tijd, zodat we "geduldig met God" zullen blijven.

“Wees geduldig in de Heer" betekent niet dat we zwijgen of niets doen. Geduld is niet in passieve maar creatieve zin. We maken gebruik van de tijd en kansen die beschikbaar zijn tijdens deze pandemie, om dichterbij de Heer te komen en Hem persoonlijk te leren kennen. Voor ons, gelovigen en discipelen van Christus, is een persoonlijke relatie of band met God de eerste, belangrijkste en meest waardevolle zaak. Een hechte band of relatie met de Heer zal ons in staat stellen een moeilijk leven in deze wereld het hoofd te bieden.

2. Wees verheugd in de Heer (verzen 17-18)

Habakuk beschreef de sfeer van het leven waarmee Gods volk in die tijd werd geconfronteerd, heel moeilijk. Vers 17 zegt: "Al zou de vijgenboom niet bloeien, al zou de wijnstok niets voortbrengen, al zou de oogst van de olijfboom tegenvallen,..."

Broeders en zusters, vijgenbomen, wijnstokken en olijfbomen zijn soorten planten of bomen die gedijen in Israël en worden vaak in de Bijbel genoemd.

De vijgenboom komt oorspronkelijk uit Israël, Syrië en Egypte.

Hoewel deze vijgenboom in het wild groeit, moet hij worden verzorgd om goede resultaten te krijgen. De vrucht van de vijgenboom is essentieel voor de voedselvoorziening van de Israëlieten. Dit mislukken van de vijgenoogst betekent een ramp. De situatie in die tijd die door Habakuk is beschreven, was dat een vijgenboom niet bloeide, dat wil zeggen een vijgenboom die geen vrucht zou dragen. Ze zouden dus geen vijgen kunnen voortbrengen.

Zo is het ook met wijnstokken en olijfbomen.

 

Druiven en olijven waren in die tijd bron van inkomsten voor de Israëlieten die winstgevend was. De druivenoogst werd beschreven als een erg gelukkige tijd. Olijven werden gebruikt als symbool van schoonheid, kracht, goddelijke zegeningen en welvaart. We kunnen ons voorstellen hoe het was, als er werd gezegd “… de wijnstok zou niets voortbrengen en de oogst van de olijfboom zou tegenvallen.

De omstandigheden van de Israëlieten in die tijd waren niet alleen moeilijk vanwege de teleurstellende opbrengsten van de belangrijke bomen, die goed zijn voor de economie, maar er werd ook gezegd dat de velden geen voedsel leverden en dat zelfs het vee er niet was. Kunt u zich voorstellen dat hun dagelijkse basis of primaire behoeften verdwenen, of schaars waren.

In zulke moeilijke omstandigheden staat in vers 18: "toch zal ik juichen voor de Heer, jubelen voor de God die mij redt. Buitengewoon! Hoe kon het, de omstandigheden waren zo moeilijk, maar Habakuk kon zich nog steeds verheugen? Blijdschap is een belangrijk geestelijk aspect van ons geloofsleven. Vreugde is een sterk gevoel van vervulling dat voortkomt uit het hart of uit het hart ontspruit, omdat we Gods grote liefde en genade in ons leven ervaren.

De vreugde van binnenuit, straalt naar buiten toe door ons leven. Hoewel we veel lijden en ons lichaam pijn doet, kunnen we ons toch 'verheugen in de Heer'.

Habakuk kan zich verheugen en juichen in moeilijke en enge omstandigheden, niet omdat hij groot is, maar omdat er vreugde is die van de Heer komt.

3. Afhankelijk van de Heer (vers 19)

Habakuk verheugde zich, maar het doel van zijn vreugde was niet in hemzelf, maar in de Here God - zijn Redder. De gemoedstoestand van Habakuk was zelfs nog meer overtuigd, omdat hij wist dat God zijn kracht was. Er staat in vers 19: “God, de Heer is mijn kracht, Hij maakt mijn voeten snel als hinden, Hij laat mij over mijn bergen gaan.

Hinden zijn kwetsbare dieren die vaak ten prooi vallen aan andere wilde dieren, maar door hun krachtige poten kunnen ze hard rennen en ver springen, en aanvallen van hun vijand zien te vermijden.

Broeders en zusters, deze getuigenis refereert aan God die hem de kracht geeft om stand te houden, en situaties te verdragen die in de toekomst zullen gebeuren. Habakuk gaf zijn toekomst op door "Afhankelijk van de Heer" te leven.

Broeders en zusters die de Heer liefheeft, in deze dienst gedenken we degenen die ons zijn voorgegaan. We zijn dankbaar voor hun leven en voor de goede tijden die we samen met hen hebben doorgebracht, zowel in vreugde als in verdriet. Als gelovigen en discipelen van Christus geloven wij dat de dood niet het einde van alles is. Maar eerder een overgang van het sterfelijke leven in deze wereld naar het eeuwige leven samen met God, die van ons houdt. Het is verdrietig en het valt zwaar, en we zijn nooit goed voorbereid om onze dierbaren te verliezen, maar onthoud dat niets ons kan scheiden van Gods liefde.

Vorige week kreeg ik een WhatsApp over twee mensen die hun zoon hebben verloren. De één was een Chinees die geen Engels sprak en de ander, een Amerikaan die geen Mandarijn sprak. Maar door elkaar te omhelzen kunnen ze het verdriet delen en elkaar troosten. De één heet Liu Wen Tang die zijn zoon, Liu Wen Jiang verloor, een politieagent in New York, die in 2014 dood werd geschoten.

De andere is Joe Biden, de recent verkozen president van de Verenigde Staten, die in juni 2015 zijn oudste zoon verloor die stierf aan een hersentumor. Joe Biden nam de tijd om op rouwbezoek te gaan en ontmoette Liu Wen Tang toen zijn zoon stierf. Evenzo, toen de zoon van Joe Biden stierf, ging Liu Wen Tang uit New York op rouwbezoek en ontmoette Joe in Delaware. Dit is hun foto.

Verdriet is universeel, het kan door iedereen worden ervaren. Echter, de liefde van de twee bovengenoemde mensen kan elkaar troosten en versterken. Broeders en zusters, wat meer is, Gods liefde voor ons mensen. Zijn liefde is zo groot dat Hij bereid is om zijn leven te geven om ons te verlossen en ons te redden van de straf voor de zonde, zodat we voor altijd kunnen leven met Hem die ons liefheeft.

Er is een lied dat heet "God van Trouw" (God is Faithful) of "Faithful One". Dit lied nodigt ons uit om te blijven geloven en onze hoop alleen te vestigen op God die trouw is en wiens trouw en liefde nooit verandert. Laten we luisteren en de woorden van dit lied overdenken. https://www.youtube.com/watch?v=4P5WanTqGeE

Broeders en zusters die de Heer Jezus liefheeft,

We weten niet wat er in ons leven gaat gebeuren. Maar wat er ook zal gebeuren in deze wereld, en wat er ook met ons zal gebeuren. Laten we blijven geloven en ons leven volledig toevertrouwen aan de Heer die van ons houdt. De Heer die trouw is en de controle heeft over dit leven. We vragen de Heer om hulp, zodat we geduldig en vreugdevol kunnen zijn en ons aan Hem kunnen onderwerpen. God zegene ons allemaal.

AMEN.