Broeders en zusters die de Heer Jezus liefheeft,

Wie weet hoe deze vis heet?

 

Ja, correct. Het is een zalm. Welnu, voor degenen die van zalm houden of er zelfs dol op zijn, zullen wel weten hoe lekker zalmfilet, gegrilde zalm of sushi van gerookte zalm kan zijn. Dat is lekker en gezond, maar ook een beetje duur.

 

De levenscyclus van deze zalmen is interessant, zalmen moeten strijden voor hun voortbestaan. Zalmen leven over het algemeen in koude noordelijke zeeën van Noord-Amerika en Noord-Europa. Maar met het oog op het naderende paaiseizoen zwemmen ze naar de kust, en vervolgens trekken de paairijpe zalmen de rivier op. Ze zwemmen niet naar een willekeurige rivier, maar de zalmen lokaliseren hun 'eigen' rivier, ze keren terug naar hun eigen geboortegrond.

Yang luar biasa dari ikan salmon, mereka masih ingat dan mengenali muara sungai asal-usul mereka dengan kepekaan geomagnetik daya penciuman yang tidak ada tandingannya.

 

Deze zalmen herkennen de riviermonding waar ze vandaan kwamen, door middel van hun niet te evenaren zeer gevoelige geomagnetische reukvermogen. Dat maakt deze vissen zo bijzonder. Als de zalm erin is geslaagd de geboorterivier te bereiken, eindigt het verhaal nog niet, dat is pas het begin. De vissen trekken de rivier op naar de bovenloop. Hoe verder stroomopwaarts, hoe sterker de stroming die ze moeten overwinnen. Stel u eens voor dat u zelf tegen de stroom in moet zwemmen!

 

Dan is er nog een grotere uitdaging. In de rivier bevinden zich vele watervallen, waterstromen die plotseling in hoogte kunnen verschillen, die zo'n ½ tot 1 meter hoogteverschil kunnen hebben. Als gevolg daarvan moeten ze tegen een rotswand opzwemmen. Het is erg moeilijk of zelfs onmogelijk om stroomopwaarts zonder hindernissen te zwemmen. Maar verbazingwekkend genoeg geven deze vissen nooit op. Ze springen over de waterval. Er zijn bepaalde soorten zalm die tot 3,6 meter hoog kunnen springen. Soms drijven ze weg en worden ze weer naar beneden geworpen. Maar ze springen opnieuw, ook al bestaat het risico dat ze op de scherpe rand van een stenen rots kunnen belanden.

 

Zo zwemmen de zalmen stroomopwaarts. Hoe ver moeten ze tegen de stroom in zwemmen? Er zijn zalmsoorten die honderden kilometers tegen de stroming in moeten zwemmen. Er bestaan ook rivieren, waarvan de bovenloop hoog in de bergen ligt, op 2100 meter boven zeeniveau. We kunnen ons voorstellen, als een waterval ½ meter hoog is betekent dat deze zalmen meer dan 4000 keer moeten springen!

 

Het verhaal van de strijd van de zalmen houdt daar niet op. Bij het naderen van de bovenloop wacht de dreiging. Talloze beren midden in de rivier wachten hen op. Ze zijn klaar om deze vissen te vangen, en op te eten. Er vliegt ook een arend op de loer. Zodra een zalm in zijn zicht komt, duikt de arend snel naar beneden en grijpt de zalm met zijn scherpe klauwen.

Zalmen moeten dus snel zijn en waakzaam zijn voor de bedreigingen van de beren en van de arenden. Laten we eens kijken naar een videoclip over het leven van de zalm. (videoclip)

 

Dat is hoe zalmen leven. Wat doen ze? Ze moeten blijven strijden. Strijden betekent alles in het werk stellen om moeilijkheden, gevaren en risico's het hoofd te bieden. Het is dus niet halfslachtig, of lukraak, is ook niet het gemakkelijke pad bewandelen of het rustig aan doen. Maar met volle inzet de obstakels beslechten.

 

Broeders en zusters die de Heer Jezus liefheeft,

Is dat niet zo dat wat de zalmen beleven, ons leven in deze wereld beschrijft? Zolang we in deze wereld leven, moeten we tegen van alles strijden. We moeten strijd blijven leveren om te overleven. Voor degenen die getrouwd zijn, ze moeten zich inzetten voor de integriteit en het behoud van hun relatie. Voor degenen die ziek zijn, ze moeten strijd blijven leveren om te herstellen. Voor degenen die werken of zaken doen, ze moeten hun best doen om hun gezin te kunnen onderhouden. Voor scholieren en studenten, ze moeten zich wijden aan hun studie om af te kunnen studeren. En nu worstelen we allemaal om de dreiging van de COVID-19-pandemie het hoofd te bieden.

 

En als volgelingen en discipelen van Christus moeten we ook blijven streven om de Heer Jezus trouw te volgen en ons geloof te behouden. Het is niet gemakkelijk om ons christelijk geloof te behouden. Hoewel we geloven dat God bestaat, dat God over ons waakt en dat God met ons is, maar in werkelijkheid krijgen we te maken met een "geloofscrisis", namelijk momenten waarop we twijfelen aan Gods macht of wanneer ons geloof wordt beproefd. Of het nu door ziekte is, door het lijden, of door de ontberingen in ons leven.

 

Iemand die zich in de fase van het zoeken naar de waarheid bevindt, of met een geloofscrisis zit, kan wellicht zijn God verlaten. Daarom beschrijft de apostel Paulus in het boek Timoteüs dat ons leven – als volgelingen en discipelen van Christus- op een geloofswedloop lijkt. Net als een atleet moeten we blijven rennen tot het einde, en het niet gemakkelijk opgeven. Ook de schrijver van Hebreeën herinnerde zijn gemeente er aan om te blijven streven naar behoud en groei van hun christelijk geloof.

 

De waarschuwing van de schrijver moest worden overgebracht omdat de gemeente in deze perikoop aan vervolging blootstond, dus de gemeente had de neiging tot terughoudendheid of weigerde om te groeien naar volwassenheid. Als we het vorige vers, vers 12, van hoofdstuk 5 lezen, staat daar dat ze in dat tijdsperspectief leraren moeten zijn, maar in feite kregen ze nog steeds de grondslagen van het woord van God onderwezen. Ze waren nog niet tot volwassenen gegroeid omdat ze nog steeds melk nodig hadden, in plaats van vast voedsel.

 

Een andere uitdaging waarmee de gemeente in haar tijd werd geconfronteerd, was dat sommigen van hen zich terugtrokken en het christelijke geloof hebben verlaten. De schrijver van Hebreeën herinnerde hen eraan dat ze als volgelingen van Christus de genade, de vergeving van de zonden, en de redding van God hebben ontvangen. Een genade van God die door niemand kan worden afgekocht. Voorheen waren ze zondaars en moesten ze straf voor hun zonden ontvangen, namelijk de eeuwige dood.

 

Vanwege Gods grote liefde waren ze echter gerechtvaardigd door het offer van de Heer Jezus aan het kruis (De rechtvaardiging). Alle zonden van de mens waren afgelost en volledig afbetaald door de Heer Jezus. En niet alleen dat, er werd hun ook het eeuwige leven beloofd, namelijk voor eeuwig in heerlijkheid bij God te leven (De verheerlijking).

 

Maar om Gods belofte te ontvangen en te beleven, moesten ze zich tot het einde van hun leven blijven inspannen voor het behoud van hun christelijk geloof. Dit was wat Paulus zei in Filippenzen 2:12: ‘... blijf u inspannen voor uw redding , en doe dat in diep ontzag voor God.’

 

Waarom werd er gezegd dat we aan onze redding moeten werken? Omdat onze strijd als volgelingen van Christus niet ophoudt bij berouw en de garantie voor de verlossing en voor het eeuwige leven. We moeten nog steeds strijden om ons geloof te behouden en te laten groeien. En onze plicht en roeping als volgelingen en discipelen van Christus in deze wereld tot het einde vervullen.

 

Dus nadat we ons bekeerd hebben en de Heer Jezus aanvaarden, moeten we ons inspannen om Gods belofte te ontvangen, en Gods heerlijkheid te beleven. We zullen verder worden gevormd en verder moeten groeien om volwassen te worden in het geloof. Laten we de volgende afbeelding bekijken.

 

Broeders en zusters, we zien namelijk doordat we door Christus "gerechtvaardigd" zijn om in de heerlijkheid van God te komen, er een proces is dat we moeten doorlopen en ondergaan, namelijk de heiliging (sanctification). Het vormingsproces gaat door verschillende hindernissen en moeilijkheden in ons leven, zodat ons geloof gezuiverd en solide wordt. Het is niet eenvoudig en het is onbehagelijk als we door de Heer worden gevormd en bewerkt. We zullen in dit leven de "ups en downs" beleven om in de Heer te blijven geloven en de Heer te gehoorzamen.

 

Ik ben enige tijd geleden op bezoek geweest bij een gemeentelid van de GKIN die worstelde met een ziekte, en de laatste levensfase naderde. Voorheen was ze een heel actief mens, maar door die ziekte kon die persoon niets meer, en moest de hele dag in bed liggen. Had zelfs geen kracht meer om op te staan. Die persoon zei tegen mij: "Het is echt moeilijk om met dit alles geconfronteerd te worden, dominee."

 

Onze aanvangstekst uit Romeinen 8:18 luidt: "Ik ben ervan overtuigd dat het lijden van deze tijd in geen verhouding staat tot de luister die ons in de toekomst zal worden geopenbaard." Misschien zijn het lijden en de ontberingen die we moeten doormaken zo zwaar. Maar bedenk wel dat als we blijven hopen, ons blijven inzetten, en niet opgeven, we de kroon van het leven zullen ontvangen, en dat is het eeuwige leven bij God in Zijn heerlijkheid.

 

Broeders en zusters die de Heer Jezus liefheeft,

Als we de kans krijgen om te leven, betekent dit dat God nog steeds een plan heeft met ons leven. We moeten nog wel blijven strijden. Deze geloofswedloop is nog niet voorbij, net als de aflevering van een film of tv-serie, die nog steeds aan de gang is, en nog niet is afgelopen. De Grote Regisseur staat ons als Zijn acteurs en actrices nog toe om onze eigen rollen te spelen. Onze rollen zijn natuurlijk anders. Maar het is onze taak om onze rol serieus en op een goede manier te spelen, en we moeten ons best blijven doen tot het einde van de film.

 

Een goede regisseur kan een film regisseren waarvan de verhaallijn of het scenario moeilijk of onvoorspelbaar is voor de kijkers. De kijkers zullen in volle spanning zitten en erg nieuwsgierig zijn over wat er daarna gaat gebeuren. Als we een film op YouTube afspelen en we willen weten wat er daarna komt, kunnen we gemakkelijk de film snel vooruitspoelen om te weten hoe het einde van de film zal zijn. Als een film een goed einde heeft, zullen we opgelucht zijn. Als we de film opnieuw afspelen, zullen we rustig blijven ofschoon er veel spannende scènes zijn. Immers we weten al hoe die film zal eindigen.

 

Maar helaas moeten we in de "film" van onze eigen levensreis in deze wereld nog wachten op het einde van het verhaal. In deze wachttijd moeten we blijven strijden. Al moeten we het nog meemaken, we moeten geloven en erop vertrouwen dat het einde van ons leven een gelukkig einde zal zijn.

 

De schrijver van het boek Hebreeën adviseerde de gemeente dat ook. Immers de Heer zou de bedieningen die ze hadden gedaan niet vergeten (vers 10) en dat ze hun deel zouden ontvangen wat de Heer beloofde (vers 12). Maar wat aan de gemeente werd gevraagd, was dat ze tot het einde hun hoop op de belofte van de Heer vestigen (vs. 11). Gedurende deze tijd van hopen op Gods belofte, moesten ze niet alleen maar hopen, maar moesten ze ook met hun geloof strijden en geduld opbrengen.

 

Broeders en zusters, de huidige pandemie herinnert ons er allemaal aan dat ons leven als mens erg kwetsbaar is. Elk moment kunnen we besmet raken, ziek worden en dood gaan. Wij geloven dat we in een tijdelijke wereld leven. Deze wereld is niet het einddoel van ons leven. Het einddoel van ons leven is om voor altijd in heerlijkheid bij de Heer te leven. Het

betekent dus dat we niet alleen tot het einde moeten blijven strijden, maar dat we ons ook moeten voorbereiden op het verlaten van deze vergankelijke wereld om de eeuwigheid te betreden.

 

Er is een ding dat we samen moeten onthouden, dat ons troost en kracht geeft, is namelijk dat we in deze verwachtingstijd niet alleen strijden, maar dat God ook met ons en voor ons meestrijdt. Jozua sprak in zijn afscheidsrede tegenover de Israëlieten over zijn ervaring in het leiden van de Israëlieten het land Kanaän in, een intocht met vele hindernissen en vijandige volken. Maar Jozua getuigde dat ze tijdens die intocht niet alleen strijden, maar dat God ook meestreed. Met andere woorden, God streed voor hen. (Jozua 23: 3)

 

Broeders en zusters die de Heer Jezus liefheeft,

De zalmen worstelen zich door de sterke stromingen en springen over hoge watervallen om te overleven. Ze moeten naar de bovenloop zwemmen om te paaien en de toekomstige generaties voortbrengen. Evenzo, met ons als volgelingen en discipelen van Christus, laten we blijven strijden. Strijd niet alleen, maar strijd samen met Christus tot het einde. Strijd de goede strijd. God zegene ons allen.

 

AMEN.