Schriftlezing: Lucas 2:21-35
Geliefde gemeente van onze Heer Jezus Christus,
Aan het einde van het jaar kijk je terug, een reflectie. Je gaat het overdenken en terugkijken.Ook in de kerk mogen wij dat doen. Vandaag willen wij Gods Woord uit Lucas evangelie verbinden met ons eigen leven en we laten Gods Geest spreken in ons hart.
Dit jaar begon in een totaal andere dynamiek dan hoehet eindigde. Aan het begin van het jaar leek alles normaal te gaan tot de lockdown; Zo kwam ineens alles tot stilstand.
Er is diepe duisternis gevallen over straten toen ik buiten liep op zondag 15 maart 2020. Alles was gevuld met een oorverdovende stilte en een troosteloze leegte, die alles verlamt. Het was eng om het zo te ervaren.
Pandemie Covid-19 legt onze kwetsbaarheid bloot en legt het gewone leven stil. We zijn teruggeworpen op onszelf. Opnieuw vinden van een structuur, rust, vrede te midden van de chaos. Het was niet gemakkelijk. En het is confronterend om de eigen sterfelijkheid en kwetsbaarheid onder ogen te zien. Samen hebben we onze zorgen en onzekerheid.
Samen zijn we allemaal kwetsbare mensen. Samen zoeken we ook naar hoop en betekenis van dit leven. Iemand zegt: het is bemoedigend dat het gebed, gezang, toewijding en gemeenschap met God ook in 2020 door zijn gegaan. Het streamen van diensten plotseling snel gerealiseerd moest worden;
Broeders en zusters,
Hoe was het voor alle ouders met kleine en of grote kinderen vanaf midden maart? Thuiswerken, voor de kinderen te zorgen, Kinderen die school online volgen, scherp zijn, lichamelijke gezondheid van je gezin; zondags OLE volgen, enzovoort. Was er rust of misschien spanning aanwezig omdat je leven van de ene dag naar de andere dag overhoop wordt gegooid? Nieuwe structuur zoeken en vinden voor je werk, de opvoeding voor de kinderen, je relatie. Klopt het dat elke verandering impact heeft op je eigen emotie? Hoe ging je toen en nu daarmee om?
Hoe was het voor u om uw kinderen en kleinkinderen niet te mogen ontvangen? Misschien was u of bent u nog steeds aan het vechten tegen eenzaamheid. Was het confronterend om uw eigen kwetsbaarheid en sterfelijkheid onder ogen te zien?
Broeders en zusters, geliefd door God,
God weet over ons kwetsbaar en broos bestaan. Daarom heeft Hij Zijn Zoon Jezus Christus gegeven om ons kwetsbaar bestaan te delen. Dat hebben we gevierd met Kerst.
Maar Hij wil ook dat wij bijzondere ontmoeting met Hem hebben, zoals door Lucas is verteld in zijn evangelie. Vorige week stonden er nog herders midden in de nacht bij een kribbe, waar in Jezus heeft gelegen en nu komt Simeon uit Jeruzalem bij het kind, dat zijn ouders in de tempel hebben gebracht. Hij neemt het kind in de armen en looft God: ‘Nu laat U, Heer, Uw dienaar in vrede heengaan’.
Simeon kreeg een speciale taak bij Jezus komst in de wereld. Hij was rechtvaardig en vroom, verwachtte de vertroosting van Israël en de Heilige Geest was op hem.
Simeon zingt, omdat hij zich bevrijd voelt. Hij is verlost, Hij is genezen. U hebt, o Heer, uw dienaar bevrijd, zoals u hebt beloofd. Met eigen ogen heb ik de redding gezien, enzovoort.
De vraag is broeders en zusters, Heeft u Zijn redding al gezien en ervaren waardoor u opnieuw kan zingen en vrede ervaart, ondanks het feit dat uw eigen situatie nog niet of niet veranderd is?
Geliefde gemeente van onze Heer Jezus Christus,
Ieder verwerkt eigen ervaringen op zijn eigen manier. Toch is het laatste woord van dit jaar voor iedereen gelijk: Vrede! God laat ons in vrede dit jaar uitgaan. Ook als je een gevoel van onvrede hebt over het afgelopen jaar. God laat je heengaan in vrede. In vrede - omdat je de redding van God hebt gezien! Het is een vrede met een diep geheim. Een vrede waarvan de Bijbel zegt dat die alle verstand te boven gaat. Dat is onze Heer Jezus Christus.
Laten wij deze vragen tot ons door dringen. Heeft u, heb je vrede gevonden door alles heen? Heb je vrede met God? Heb je vrede met je man of vrouw, kind(eren) of ouders? Heb je vrede met jezelf?
Broeders en zusters, geliefd door God onze Vader,
In vrede een jaar af te sluiten met God. Hoe doe je dat? Vrede met God... dat is net als Simeon kunnen zeggen: Heer, mijn ogen hebben Uw redding gezien.. Hij heeft Jezus Christus gezien en meer hoeft hij ook niet te zien! De Heer Jezus, Hij is alles voor Simeon.
In vrede met God een jaar afsluiten dat doe je als je alles van het afgelopen jaar kunt loslaten en het voor God kunt neerleggen of aan Hem kunt overgeven. Is het gemakkelijk?
Broeders en zusters,
Dingen los kunnen laten in je leven, dat is lastig en dat gaat je als mens maar moeilijk af. Probeer dat maar eens uit vanavond, als je toch aan het terugkijken bent op het afgelopen jaar. Ga dat maar eens na bij jezelf. Of je écht, wat het ook is, kunt loslaten. Omdat je aan God en aan de Here Jezus genoeg hebt.
Kun je dan ook echt lóskomen van alles wat dit jaar zo belangrijk voor je was? De dingen die je mooi vond.. dat het op je werk goed ging.. je gezondheid..de plannen die je maakte.. kun je het relativeren?
Maar ook de dingen die van het jaar niet mooi waren. Toen je hoorde dat je ernstig ziek was.. dat het op school niet lekker ging.. dat gemis van je man of vrouw, je moeder of vader, je broer of zus. Kun je dat loslaten en overgeven?
Die ruzie, die je al zo lang met iemand hebt.. kun je daar los van komen? De zorgen om je kinderen, kun je ze overgeven aan de Heer? Kortom: kun je met alles wat je beleefd hebt dit jaar tot rúst komen bij God? Die je leven leidt, in goede en in kwade dagen? Daar gaat het om in deze oudejaarsavonddienst. Je rust vinden bij God in goede en kwade dagen. Dat is een goed uiteinde en een nieuw begin.
Simeon heeft Gods redding in Jezus Christus gezien. Hij ziet dat de Heer zijn beloften vervuld. Hij ziet dat de liefde van de Vader zichtbaar wordt. Hij ziet dat God de regie niet verloren heeft. Hij ziet dat de tijd van Gods genade voor de wereld begint. Hij ziet het met zijn hart.
Broeders en zusters,
Hoe is het met ons? zien wij die dingen ook? We hebben de ogen van geloof nodig, We hebben Gods Geest nodig om dit alles te kunnen zien. Want daar begint de rust om los te laten.
Daar begint de vrede om een jaar af te sluiten. In een hart dat zich richt op Jezus Christus. In het verlangen naar de komst van de Heer. In het licht van Gods genade. Zoals koning David in ons aanvangstekst uit Psalm 4:9, “In vrede leg ik mij neer en meteen slaap ik in, want U Heer laat mij wonen in een vertrouwd en veilig huis”. Hij had vrede te midden van alle chaos.
En voor ons….., die vrede wordt gevonden, midden in de lockdown en een druk gezinsleven en bediening in deze tijden, midden in de zorgen van je hart, midden in het verdriet van je herinneringen, midden in de bedreigingen in deze wereld. Je kunt het loslaten, het jaar afsluiten om met vertrouwen een nieuw jaar te beginnen. Met de Heer Jezus Christus. Een goed uiteinde is een nieuw begin.
Broeders en zusters, geliefd door God,
Als je vrede hebt God, met jezelf en met anderen ben je in staat om anderen te zegenen. Simeon zegent Maria en Josef met de zegen van God, Dit gebeurt voordat ze moesten vluchten naar Egypte. Hij zegent met vrede en troost. Hij zegent met licht en genade; Laten wij elkaar als gemeenschap, als gezin op deze oudejaarsdag zegenen met vrede van Christus. Vrede voor u, vrede voor jou.
Amen.