Titus 2:11-14
Dierbare broeders en zusters van de Heer Jezus, Enkele jaren geleden was er een populair nummer dat bovenaan de hitlijsten stond. Het refrein van het lied wordt gezongen door een spiritueel koor, met de tekst "Jezus loopt met mij mee". De tekst heeft een heel bijzonder achtergrondverhaal.
Het nummer is geschreven door jazzmuzikant Curtis Lundy terwijl hij deelnam aan een afkickprogramma voor cocaïneverslaafden. Hij bracht verslaafden bijeen en vond inspiratie in een oud liedboek. Hij schreef ook het refrein als een lied van hoop voor degenen die worden gerehabiliteerd. Curtis Lundy richtte ook een spiritueel koor op dat bestond uit voormalige verslaafden.
Wat was de reactie van de leden van het spirituele koor? "We zingen voor ons leven", zei een koorlid van de hymne. "We hebben Jezus gevraagd om ons te redden, om ons te helpen van onze verslaving af te komen." Een ander lid zei dat de pijn minder werd toen hij het lied zong. Het koor zingt niet alleen teksten op papier, maar houdt een ernstig pleidooi om geheeld/hersteld te worden.
De Schriftlezing van vandaag beschrijft hun ervaring heel goed. In Christus is onze God gekomen om redding aan te bieden aan alle mensen (Titus 2:11). Hoewel eeuwig leven deel uitmaakt van die genade (vers 13), werkt God nu in ons, geeft ons de kracht om zelfbeheersing te herwinnen, wereldse verlangens af te wijzen en ons te verlossen om met Hem te leven (vers 12 & 14).
Zoals de koorleden beseften, vergeeft Jezus niet alleen onze zonden, maar bevrijdt Hij ons ook van een destructieve levensstijl. We zijn ervan overtuigd en geloven ook dat Jezus met ons meegaat of met iedereen die Hem om hulp roept. Hij is bij ons, om hoop voor de toekomst en redding voor het heden te bieden.
De Apostel Paulus herinnerde aan Gods genade die geopenbaard is. (vers 11) Gods reddende genade stopt niet op Golgotha, maar blijft werken als een kracht die het leven van gelovigen vernieuwt. God heeft gewerkt om de mensheid te redden en ons van alle zonden te bevrijden. We zijn niet gered om willekeurig te leven, maar om Gods volk te zijn dat heilig is en altijd het goede doet (14).
Die genade zorgt dus niet alleen voor vergeving van zonden, maar onderwijst ook Gods genade die beschreven wordt als persoon. In de zin van ons te leren over Gods wil en kracht te geven om die uit te voeren. De werkingen van Gods genade hebben twee kanten, de negatieve en de positieve.
De negatieve kant komt tot uiting in termen van het opgeven van goddeloosheid en alle kwade wereldse verlangens, zoals lust, hebzucht en wat het ook is, die de mensen domineren zodat het ons ver van God verwijdert. Het woord "opgeven of achterlaten" duidt op een breuk met het oude, egocentrische leven.
Terwijl de positieve kanten zich op 3 manieren manifesteren:
1. Relatie met jezelf. Wijs leven (betekent in de oorspronkelijke taal zelfbeheersing). Dit toont een nieuwe houding van mensen die in zichzelf geloven, namelijk zichzelf kunnen beheersen.
2. Relaties met anderen. Eerlijk. Gelovigen zijn geroepen om eerlijk te zijn tegenover medemensen. We hebben Gods wijsheid nodig om eerlijk te zijn tegenover anderen.
3. Relatie met God. Aanbidding. De vorm van de nieuwe houding van gelovigen, in relatie tot God, is aanbidding. In zekere zin moeten we blijven geloven en altijd in gemeenschap met God zijn. Niet alleen voortgaan voor jezelf.
Dierbare broeders en zusters van de Heer Jezus, Met andere woorden, God leidt ons op om goddeloosheid en wereldse verlangens achter ons te laten en zodat we wijs, rechtvaardig en godvruchtig kunnen leven in deze wereld van vandaag door te wachten tot onze hoop vervuld wordt.
Wijlen Eka Darmaputera zei eens dat Christenen vandaag zich bevinden en leven tussen twee adventen: na de eerste advent, namelijk de eerste komst van Christus en uitkijken naar Zijn tweede komst (tweede advent). Of zoals de apostel Paulus zei, we bevinden ons al in de conditie maar nog niet geheel. (reeds, maar nog niet helemaal).
Enerzijds blijven we waakzaam in het ten uitvoer brengen van ons dagelijks leven in godsvrucht of heiligheid en anderzijds blijven we, in afwachting van de wederkomst van Christus, actief in het ten uitvoer brengen van de taken en roepingen die God ons heeft toevertrouwd. Vers 13 van ons Bijbelgedeelte zegt: "in afwachting op de gelukkige vervulling van onze hoop en de verschijning van de heerlijkheid van de grote God en onze Heiland Jezus Christus".
Wachten en verwachten, oh we weten allemaal dat dat niet prettig is, toch. Waarom? Omdat we in een onzekere situatie zitten en we het niet kunnen “controleren”, vooral als we alleen moeten wachten. Als we wachten op iets dat niet komt, zullen er verschillende negatieve gevoelens ontstaan. Vooral als iets of iemand die verwacht wordt niet aankomt. Gevoelens van ongenoegen, verveling, angst, ongerustheid, verwarring, vrees, ergernis, teleurstelling of boosheid zullen de een na de ander opduiken.
Wij mensen, met de vrije wil die God ons heeft gegeven, hebben de neiging om alles te willen regelen of controleren. Maar laat ons hieraan denken dat wij alleen acteurs en actrices geen regisseurs zijn in dit leven. God is de Grote Regisseur van ons leven.
Dierbare broeders en zusters van de Heer Jezus, Door ons Bijbelgedeelte, in het bijzonder vers 13, herinnert de Apostel Paulus ons eraan dat we met vreugde moeten wachten op de vervulling van de hoop. We moeten blij wachten op de openbaring van de heerlijkheid van de Almachtige God. We moeten ons verheugen en gelukkig zijn terwijl we wachten op de hoop en openbaring van Gods heerlijkheid die werkelijkheid zal worden. We moeten gelukkig, vredig en vol vreugde zijn, wachtend op de vervulling van Gods beloften.
In deze Adventstijd of tijd van verwachting is er nog steeds een algemene taak die we als volgelingen van Christus moeten vervullen, namelijk ijverig zijn in het goede te doen. De vraag aan ons allen is: wanneer hebben we voor het laatst goed gedaan voor anderen? Onthoud dat onze motivatie is om ijverig goed te doen, niet om beloning of redding te krijgen. God heeft ons door de Heer Jezus gered. Laten we, als uiting van dankbaarheid voor de redding die ons is geschonken, ijverig zijn in het goede doen.
Ons Bijbelgedeelte Titus 2:11-14 verklaart de fundamentele theologische grondslagen voor het christelijk leven. Vanwege Jezus' reddingswerk brengt Zijn verlossing hoop en moedigt ons aan om de deugd hoog te houden, gelovigen moeten deugd hebben. Wanneer we de gave van redding in Christus hebben ervaren, is er niet alleen herstel, maar ook positieve veranderingen in ons leven. We streven er actief naar verschillende deugden in het leven na te streven en te beoefenen.
Het is niet gemakkelijk om in verwachting te leven. De pandemie die de wereld de afgelopen jaren heeft getroffen, heeft ons geleerd hoe moeilijk en ongemakkelijk het is om in een periode van afwachting te verkeren. Maar we zijn dankbaar voor het vreugdevolle nieuws van Kerstmis, namelijk het nieuws van Gods komst door Jezus Christus, in deze wereld, om te bestaan en bij ons aanwezig te zijn. Zo gaan we samen met Jezus op weg in deze tijd van verwachting.
We bevinden ons momenteel in de 4e adventsweek. Adventszondag is een tijd van verwachten. Ons Bijbelgedeelte stelt en herinnert ons eraan dat dit verwachten onze gelukkige hoop is, dat wil zeggen, het brengt de zegen van hoop. Laten we met vreugde uitkijken naar de vervulling van onze hoop.
Tot slot nodig ik ons allemaal uit om een spiritueel kinderliedje te zingen, getiteld "Jalan Serta Jesus". Dit lied herinnert ons er allemaal aan dat we er niet alleen voor staan tijdens deze tijd van verwachting. Maar wij wandelen en gaan voort met Jezus. God zegene ons allemaal. AMEN.
Jalan serta Yesus
Jalan sertaNya setiap hari
Jalan serta Yesus
Serta Yesus slamanya
Jalan dalam suka, jalan dalam duka jalan serta-Nya setiap hari
Jalan dalam suka, jalan dalam duka serta Yesus slamanya
Walking with Jesus
Walking everyday, walking all the way Walking with Jesus
Walking with Jesus along
Walking in the sunlight,
Walking in the shadow
Walking every day, walking all the way Walking with Jesus
Walking with Jesus along