Schriftlezing: 1 Johannes 4:11-21

Broeders en zusters, gemeente van Christus,

Over twee dagen viert de wereld Valentijnsdag, de dag van de liefde. Wie van u heeft al een plan om uw vrouw of vriendin te verassen? En mag de kerk ook mee doen met deze dag van liefde? Ik denk dat het goed is want het herinnert ons opnieuw aan de onvoorwaardelijke liefde van God met de hoop dat we aan het eind van deze preek het samen zullen ontdekken en aangeraakt worden door Gods liefde die ons geneest en heelt. En vandaar uit opnieuw onze geliefde, man of vrouw, kinderen, ouders en onze naaste liefhebben.

In deze dienst zal zr.Reynitha Panjaitan aftreden als ouderling. Ook het bestuur van de Kindernevendienst Commissie zal geïnstalleerd worden. En het thema is “De aanraking van Gods liefde geneest en heelt ons / Zou de aanraking van Gods liefde ons kan genezen en helen? Zo ja, vraag je je af hoe en op welke manier kunnen we het ervaren? Wat moet er voorafgaand gebeuren?

Broeders en zusters,
Als we over liefde in de Bijbel spreken, denken we al gauw aan 1 Korintiërs 13, want dat is tenslotte 'het hoofdstuk van de liefde'. Dat mag dan zo zijn, maar in het gedeelte van 1 Johannes 4:11-21 komt het woord 'liefde' alleen al achtentwintig keer voor! En tot tweemaal toe zegt Johannes: "God is liefde" (vs. 8 en 16).

God is in zijn diepste wezen liefde. Gods is niet alleen de bron van liefde. God zelf is liefde. Deze liefde, agape, is een zuivere liefde en het is meer dan een gevoel. Iedereen die liefheeft en liefde ervaart, ervaart daarin iets van het geheim van Gods liefde. 

Uit liefde heeft God Zijn eniggeboren Zoon Jezus Christus aan ons gegeven als verzoening voor onze zonden. Hij is de Redder van deze wereld (vs. 14). God wilde in liefde alle mensen opzoeken die zichzelf waren kwijtgeraakt, opdat zij het werkelijke, eeuwige leven zouden terugvinden. Dit is niet zo maar een dogma of theorie maar een diepe verlangen van God voor een ieder van ons.

Deze agapè, de liefde die in Jezus Christus naar ons toe stroomt en ons hart vervult, wil tot uiting komen in ons leven. Ze wil zichtbaar worden in onze liefde voor God en in onze liefde voor onze naaste. Het gebeurt niet op zo’n moraliserende manier door te roepen: 'Je moet je broer en zuster liefhebben!' maar Johannes tracht ons op een andere manier te overtuigen.

Zijn eerste argument: ‘Geliefde broeders en zusters, als God ons zo heeft liefgehad, moeten ook wij elkaar liefhebben’! (1 Joh. 4:11). In de vertaling staat dat we van elkaar moeten houden, maar Johannes spreekt in de grondtekst niet van 'moeten', maar van verschuldigd zijn. We zijn het aan onze ervaring van liefde verschuldigd, dat wij zelf met liefde antwoorden. Liefde van God roept tot wederliefde.

Het tweede argument: 'Niemand heeft God ooit gezien. Maar als we elkaar liefhebben, blijft God in ons en is zijn liefde in ons ten volle werkelijkheid geworden’ (1 Joh. 4:12) Als we elkaar liefhebben, mogen wij God in ons ervaren. En in onze gebrekkige en vaak zo armzalige liefde hebben wij deel aan de volmaakte en voltooide liefde van God, die in ons is.

U en mij, wij mensen mogen deelhebben aan de liefde van God, een liefde die door de heilige Geest in onze harten is uitgegoten (vgl. Rom.5:5). Jezus geeft Zijn Geest om ons hart te vullen met de liefde waar Christus zijn stempel op heeft gedrukt en die Hij ons tot het einde heeft voorgeleefd.

Gods liefde sluit de angst uit en die liefde is onvoorwaardelijk. En daar hebben we het als mensen moeilijk mee. Want onze liefde voor elkaar is bijna altijd voorwaardelijk. Ik houd van jou als jij tenminste bent en doet zoals ik graag wil. Ik houd van mezelf als ik tenminste voldoe aan de hoge eisen die ik aan mezelf stel. De ander houdt van mij als ik dat tenminste verdien, enz.

Ergens las ik een verhaal over een jongen van 25 jaar die weg is gegaan van zijn ouders omdat hij zich thuis beklemd voelde. Hij was heel erg geëmotioneerd en liep tegen een burn-out aan. Interesse in het geloof heeft hij en wilde er meer hierover weten.

Op een dag zei zijn christelijke collega tegen hem: ‘God houdt van je ondanks allerlei dingen die je heeft uitgehaald in jouw leven’. Ineens kwam de tranen langs zijn wangen. Zijn collega vroeg hem:  'waarom ben je zo geëmotioneerd?’en hij antwoordde: ‘De Heer is goed. Zijn liefde is dus onvoorwaardelijk! Ik ben geëmotioneerd omdat ik denk aan het verleden, zei hij. De liefde van mijn vader en moeder waren altijd voorwaardelijk. Ik ervoer niet echt de liefde die ik als kind zou moeten ontvangen.

Dit verhaal is een van de voorbeelden waar men Zich niet gehoord, gezien en erkend voelt, daardoor een wond of wonden in zijn hart met zich mee draagt in Zo hebben we allemaal wonden in ons leven. Iedereen ervaart pijn.

Weer een ander die gewond is zegt: ” ik ben niet goed genoeg” en dit kan vele oorzaken hebben, zoals dat je bent gepest, of er is je altijd verteld dat je hogere punten moet halen, dat je er niet mooi genoeg uit ziet… vul het zelf maar in. We hebben allemaal wonden. Want: ieder van ons is gemaakt voor onvoorwaardelijke Liefde. En we ervaren allemaal momenten waarin we niet onvoorwaardelijk worden liefgehad. Dat zijn de momenten waarop wonden ontstaan.

Deze wonden zorgen ervoor dat we bepaalde dingen over onszelf gaan geloven. Zoals dat je niet goed genoeg bent. Vervolgens gaan we hier ook naar handelen. We gaan bijvoorbeeld altijd bevestiging zoeken bij anderen. We gaan beloftes maken aan onszelf, bijvoorbeeld dat we nooit meer iemand dichtbij ons laten komen omdat mensen ons toch alleen maar pijn doen. We bouwen een muur om deze wonden heen.
Niemand mag eraan komen, zelfs ikzelf niet. We bedenken allerlei technieken om de pijn te vermijden. Het gaat vaak zelfs zo ver dat we egoïstisch worden: we zijn namelijk vooral bezig met onszelf en hoe we de pijn kunnen omzeilen. Daarom is het zo belangrijk om te werken aan de genezing van deze wonden.

De enige manier om de wonden te laten genezen is om er juist wel mee aan de slag te gaan, om tot de kern van de wond te komen en het erkennen. We kunnen alleen maar genezen wanneer we Christus het diepste van onze wond laten aanraken. Want alleen Hij kan ons perfect onvoorwaardelijk liefhebben. We moeten Hem in de wond laten stappen, zodat Hij met ons kan huilen, met ons kan gaan en ons kan genezen. Dus niet bang zijn want liefde sluit angst uit.

Hoe kunnen we aangeraakt worden door Gods liefde? Vaak is onze liefde als een bron die opgedroogd lijkt. Maar er zijn mogelijkheden om er weer mee in aanraking te komen. Dan welt die bron in ons weer op zodat hij ook doordringt in ons bewustzijn, en ons spreken, denken en handelen bepaalt.

De toegang tot de bron gaat via de concrete ervaring van onze liefde tot de echte concrete mensen die dichtbij ons staan.

Een andere weg voert langs de ervaring van de natuur. Sommige mensen hebben mogen ervaren dat ze Gods liefde voelen in de bloemen, in het zachte ruisen van de wind en in de verwarmende zonneschijn.
Ze voelen hoe Gods liefde hen aanraakt en doordringt.

- Ook via de woorden van de Bijbel, die ons raken, kunnen we bij de bron van liefde in onze eigen ziel komen. Soms raken ze ons in het hart, zodat de liefde die sluimert op de bodem van onze ziel wakker wordt geschud. Laat de woorden van Jesaja 43:4a op me inwerken: 'Jij bent zo kostbaar in mijn ogen, zo waardevol, en ik houd zoveel van je dat ik de mensheid geef in ruil voor jou, ja alle volken, om jou te behouden! Zo’n tekst doet de bron van liefde in mijn bewustzijn doordringen.

- Christelijke liederen leert ons ook zien hoe graag God ons wilt aanraken met Zijn liefde door muziek die ons geneest en heelt door de te zingen liederen.

- Jezus heeft blijkbaar zo gesproken dat de mensen door zijn woorden in aanraking kwamen met de liefde die al in hen was, zoals er staat in Johannes 15:11:
'Dit zeg ik tegen jullie om je Mijn vreugde te geven, dan zal je vreugde volkomen zijn (letterlijk: aangevuld, opgevuld worden).'

Vaak genoeg dreigt deze bron op te drogen, omdat we er zo veel bovenop hebben gestapeld: onze zorgen en angsten, onze dagelijkse oppervlakkigheid. Maar als de woorden van Jezus ons raken, dan begint de bron, die alleen op de bodem van onze ziel stroomt, weer te borrelen, zodat ons denken en voelen verandert en met liefde vervuld raakt.

Als wij straks naar huis gaan terug naar ons dagelijks leven, thuis en op het werk, lopen we aan tegen elkaars karakters, elkaars vooroordelen, elkaars verwijten. We hebben elkaar soms bezeerd door dingen die we zeiden of deden, en we voelden ons afgewezen, niet gehoord, niet gezien. Allemaal dragen we wonden en littekens met ons mee die juist in moeilijke dagen ook weer worden aangeraakt en opnieuw zeer doen. En daar is maar één middel van genezing voor: de onvoorwaardelijke liefde van God in Jezus Christus. Zijn kostbare genade geneest onze wonden en geneest onze relaties die zo vaak zijn geschonden. Wij hebben Gods liefde, die in ons is, leren kennen en we mogen er op vertrouwen dat de omhelzing, de groet, de humor, een glimlach zijn tekenen van aanraking van Godsliefde die ons heelt en geneest zodat we weer verder kunnen in dit leven.

Herstelproces van persoon en ons gezin is een lange reis maar u kunt erop vertrouwen dat God altijd wil dat we de aanraking van Zijn liefde voelen. Open op Valentijnsdag je hart, vertrouw Hem volledig,
geef ons leven in Zijn handen en ervaar Zijn aanraking. Zijn aanraking van liefde zal alle wonden van ons leven helen zodat we van dag tot dag genezen en herstellen. Eerst voor ons zelf en daarna voor ons gezin en onze gemeente. De Heer zegene ons.

Amen