Schriftlezing: I Joh 1:8-10

Geliefde broeders en zusters in Jezus, In het beroemde toneelstuk van Michael Cristofer, "The Black Angel",

wordt verteld over een voormalige nazi-generaal genaamd Engel. 

Hij heeft al 30 jaren in de gevangenis gezeten en wil nu samen met zijn vrouw een nieuw leven beginnen in de bergen buiten Frankrijk.

Echter, er is een Franse journalist die Morrieu heet, die hem niet is vergeten. De familie van Morrieu en alle inwoners van hun dorp werden voorheen doodgeschoten door soldaten van Engel. Morrieu kan dit niet vergeten en zint al dertig jaren op wraak. Hij was teleurgesteld omdat Engel niet de doodstraf had gekregen. Nu, na dertig jaar wachten, kreeg hij de kans om hierop in actie te komen. Morrieu ging naar de bergen waar de woning van Engel was en riep de bewoners van het dorp om zijn huis te verbranden en de voormalige nazi-generaal dood te schieten.

Een paar uren voordat de brandstichting plaats zou gaan vinden, wilde Morrieu eerst nog even spreken met Engel. Hij intimideerde hem met gerichte vragen. Al bevend beantwoordde Engel, de inmiddels al oud en zwak was geworden, de vragen. Maar wat gebeurde er toen? Nadat hij had gescholden en zijn woede ten aanzien van Engel had gebotvierd, voelde Morrieu zich juist ongelukkig.

Hij voelde zich erg ellendig. De zin om wraak te nemen nam geleidelijk aan af en verdween. Tot hij uiteindelijk van gedachten veranderde. Hij wilde zelfs de voormalige generaal in veiligheid brengen voordat de dorpelingen zouden binnenvallen en het huis in brand zouden steken.

Engel, de oude generaal, was even stil. Hij zei vervolgens dat hij mee zou gaan, op voorwaarde dat Morrieu bereid zou zijn hem te vergeven. Die avond kwam een groep naar het dorp om aan te vallen. Ze verbrandden het huis van Engel en schoten hem en zijn vrouw dood.

Broeders en zusters, kunnen wij begrijpen waarom Morrieu niet in staat was om Engel te vergeven? Hij probeerde Engel te redden, maar kon hem niet vergeven. Het is niet eenvoudig om te vergeven. Het vergeven van mensen die ons beledigd en gekwetst hebben is al moeilijk, laat staan als zij onze familie gedood en vermoord hebben.

Het verhaal van het toneelstuk van zojuist riep vragen op in onze harten over vergeving en vergiffenis. Wat doen we precies, als we iemand vergeven? Wat speelt zich precies af tussen twee mensen, als zij elkaar vergeven?

In deze passage waarschuwt de auteur van de brief, Johanes, voor twee fouten in deze manier van denken:
1. Sommige mensen zeggen dat hij onschuldig is. Hij heeft geen verantwoordelijk-heid voor de zonde. Of sommigen denken dat hij kan zondigen zonder erdoor gekwetst te worden. De auteur van het boek Johannes zei dat als iemand zondigt, verklaringen van vergeving en zelfingenomenheid niet relevant zijn. Het enige dat in dergelijke omstandigheden moet worden gedaan, is nederigheid en eerlijke belijdenis aan God en indien nodig ook aan de mens.
We kunnen op God rekenen in Zijn gerechtigheid om ons te vergeven als we onze zonden belijden, omdat Hij, de ware God, trouw en rechtvaardig is. Als we nederig en spijtig biechten, zal Hij ons vergeven.

Laten we beginnen door te kijken naar wat er verteld wordt in I Joh. 1:9: "Belijden we onze zonden, dan zal hij, die trouw en rechtvaardig is, ons onze zonden vergeven en ons reinigen van alle kwaad." Het is duidelijk dat de Here God altijd klaar is om ons te vergeven, op voorwaarde dat wij onze zonden toegeven. Dus erkenning is iets belangrijks als wij het hebben over vergeving.

Maar wat wordt bedoeld met bekentenis? Een organisatie in Los Angeles in de Verenigde Staten heeft een telefoonlijn die de bellers de mogelijkheid biedt om hun fouten toe te geven. Gemiddeld laten ongeveer 200 mensen een bericht achter op deze telefoonlijn. De bekentenissen die worden afgelegd zijn ook zeer divers. Ze varieren van harde taal die gesproken is, tot ontrouw, dronkenschap, verkrachting tot zelfs moord aan toe.

Broeders en zusters, dit feit herinnert ons eraan dat temidden van het menselijke leven dat vol is van allerlei misdaden, achterdocht, haat en woede, er veel mensen zijn wier levens overspoeld worden door schuldgevoelens. Zij hebben vergeving en herstel nodig. Zij verlangen naar liefde.

2. Er zijn mensen die zeggen dat er in werkelijkheid geen zonde is. Omdat ze de betekenis van "zonde" alleen begrijpen als kwaad of overtreding. Zonde in de originele taal, hamartia wat betekent missen van het doelwit of doel. In dit geval zondigen we allemaal omdat ons leven verloren is gegaan of is afgeweken van Gods oorspronkelijke doel

Broeders en zusters, wij kunnen inderdaad proberen schuldgevoel te ontkennen of ons daartegen te verdedigen. Maar dat schuldgevoel zou ons blijven achtervolgen en van invloed zijn op onze gedachten en gevoelens. We zouden daarbij geen kalmte en vrede kunnen voelen. De belijdenis van zonden tegenover God betekent niet hetzelfde als het vertellen van een lijst met onze fouten of zonden, maar het is veeleer een erkenning die gepaard gaat met een gevoel van berouw voor de daden die wij hebben gedaan.

Een bekentenis kan het begin worden van een wonder dat de scheidingsmuur tussen twee mensen kan afbreken en dat een brug tussen hun kan vormen. Dat is de betekenis van een verontschuldiging. Echter, de uitvoering daarvan is niet eenvoudig. Wij moeten de moed hebben om onszelf te verloochenen.

Broeders en zusters, terug naar het verhaal van Morrieu. Voor Morrieu gold, dat Engel zijn leven al had geruïneerd. Hij verloor niet alleen gebouwen, maar ook de mensen die hij liefhad. Hier stond dan de schuldige voor hem, die hem om vergiffenis vroeg. Hoe kon hij hem vergeven?

Wij zijn er misschien niet toe in staat, de fouten van mensen die ons pijn hebben gedaan te vergeten. Maar wat we wel kunnen doen is ervoor zorgen, dat we niet telkens weer aan deze fouten herinnerd worden. Laten we ervoor zorgen, dat onze gedachten niet worden als een DVD-speler die telkens weer een gebeurtenis die ons pijn heeft gedaan af blijft spelen.

Want iedere keer dat wij ons de pjinlijke ervaringen herinneren, voelen wij ons gemoed weer meer bezwaard. Uiteindelijk raken wij er dan aan gewend mensen te worden wier harten verhard worden en die die niet aan de pijnlijke herinneringen kunnen ontsnappen. Gloeiende kolen van haat en wrok worden door ons gecultiveerd en blijven dag na dag in ons gloeien.

Lewis Smedes schreef een boek met de titel: "Vergeven en vergeten".

Dit boek is in het indonesisch vertaald met de titel “Memaafkan kekuatan yang membebaskan”

In dit boek staat, dat wij onszelf zullen kwetsen als wij niet vergeven. Vaak zijn wij boos, maar is een persoon die ons iets heeft aangedaan dit zelf wellicht al vergeten en geniet hij of zij van het leven.

De enige manier om een gevoel van vrijheid te krijgen, is door te vergeven. Wanneer wij door God worden vergeven, zullen wij in staat worden gesteld anderen te vergeven. Door te vergeven kunnen wij herstellen van een situatie, en aan iets nieuws beginnen.

Broeders en zusters, laten wij nog eens kijken naar het verhaal van Nommensen, een zendeling in het land van de Bataks.

Let op de aanhaling van zijn woorden en tegelijkertijd zijn gebedsverzoek: "Lieve Heer, leven of sterven, laat mij in het midden van deze Batak-natie zijn om Uw woord en koninkrijk te verspreiden." Dit waren niet alleen de woorden of gebedsverzoeken van Nommensen, maar hij bracht ook de oprechtheid van zijn woorden in praktijk.

Hij werd ooit verstoten en met harde woorden geminacht door koningen van de regio Silindung. Onder hen waren er zelfs die hem bedreigden en die probeerden om Nommensen te doden. Op een nacht, toen de koningen weer in zijn huis waren, bleven ze zo lang op dat ze slaperig werden en in slaap vielen.

Nommensen zag de mensen die vijandig waren en hem terroriseerden slapen. Hij nam toen een deken en bedekte hun lichamen tegen de koude nachtlucht. De ochtend daarop schaamden de koningen zich en "zagen ze een zo grote liefde". Uiteindelijk stonden ze Nommensen toe, in hun gebied het evangelie te verkondigen.

Broeders en zusters, als Nommensen de mensen die hem intimideerden niet vergeven had, hoe had hij de zielen van de Bataks ooit kunnen redden? Hoe had het Evangelie dan verspreid kunnen worden in Tapanuli?

Broeders en zusters, nogmaals, het is zo eenvoudig om advies te geven om te vergeven als wij dit zelf niet ervaren. Vergeven is niet eenvoudig. Maar wat zou er van de wereld waarin wij leven komen, als wij enkel maar haat met haat zouden beantwoorden, en slechtheid met slechtheid? Als mijn hart pijn voelt, moet jouw hart zelfs nog meer pijn voelen! Zullen wij vrede voelen met een dergelijke situatie?

Om die reden was het nodig voor God om in deze wereld te komen in de persoon van Jezus Christus. Hij offerde zich op om de spiraal van haat en wraak in de wereld te doorbreken. Hij koos voor een andere weg in deze wereld. Hij beantwoordde haat niet met haat.
In plaats daarvan bracht hij het goede nieuws van het geschenk van de vergeving en verlossing van God. God steekt zijn hand uit en zegt: "Wees welkom en neem mijn hand vast. Ik wil jouw vriend weer zijn. Hoewel jij je niet hebt gehouden aan mijn wetten. Ik wil een nieuwe relatie met jou beginnen."

De essentie van het christelijk leven is in de eerste plaats onze zonde te erkennen; kom dan naar God om vergeving te vragen die het duistere verleden kan vergeven en begin of ga verder met iets nieuws in de richting van de toekomst.

Broeders en zusters, dit is wat er zal gebeuren, als wij onze naasten vergeven. Wij treden buiten de plaats waar wij ons bevinden en wij strekken onze hand uit naar mensen die ons ooit pijn hebben gedaan en zeggen: "Ik wil jouw vriend weer zijn. Ik wil weer jouw vader, moeder, man, vrouw of kind weer zijn."Mijn geliefde broeders en zusters, ik wil jullie uitnodigen even stil te zijn, en ons bestaan van nu even te overdenken. Misschien bevinden wij ons in een positie zoals die van Engel, die vergeving van zonden nodig had, of in een positie zoals die van Morrieu, die vergeving moest schenken aan mensen die hem pijn hadden gedaan. Wat onze positie ook is, laten wij als volgelingen van Christus zijn in het licht van God, zodat wij de kracht van zijn liefde zullen ontvangen en de naastenliefde in de prakijk zullen brengen.

Amen